در اﻧﺠﻴﻞ ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻗﺒﻼ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ ،ﺧﺪا ﺑﺮ ﺣﺴﺐ ﺁﻧﮑﻪ ﺧﺪاِی ﻋﻴﺴِﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﻳﺎ ﺧﺪاِی ﭘﺎﺋﻮﻟﻮس ﻗﺪﻳﺲ (ﺳﻦ ﭘﻞ ) ﮐﻪ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﻩ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ ﻧﻴﻤِﯽ از "ﻋﻬﺪ ﺟﺪﻳﺪ "و ﺳﺎزﻣﺎن دهﻨﺪﻩ واﻗﻌِﯽ ﺁﺋﻴﻦ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ اﺳﺖ ،دو ﺷﺨﺼﻴﺘِﯽ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ دارد .
در ﺁن ﺑﺨﺶ ﮐﻪ ﻣﻨﻌﮑﺲ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﺑﺮداﺷﺘﻬﺎِی ﻓﮑﺮِی و ﻣﺬهﺒِﯽ ﭘﺎﺋﻮﻟﻮس اﺳﺖ رﺳﺘﮕﺎرِی هﺮ اﻧﺴﺎن دردرﺟﻪ اول درﮔﺮودرﺟﻪ اﻳﻤﺎن اواﺳﺖ ،
و اﻳﻦ اﺻﻠِﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﻣﻮرد ﺗﺄﮐﻴﺪ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ،درﺻﻮرﺗِﯽ ﮐﻪ در ﺁن ﺑﺨﺶ دﻳﮕﺮِی ﮐﻪ ﻣﻨﻌﮑﺲ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﻧﻈﺮات ﺧﻮد ﻋﻴﺴِﯽ اﺳﺖ ﺣﺘِﯽ ﻣﺴﻴﺤِﯽ ﺑﻮدن وﺑﻪ ﻋﻴﺴِﯽ اﻳﻤﺎن داﺷﺘﻦ ﻧﻴﺰ ﺑﺮاِی رﺳﺘﮕﺎر ﺷﺪن ﺷﺮط اﺳﺎﺳِﯽ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻧﺸﺪﻩ،
ﺑﻠﮑﻪ اﻳﻦ ﺷﺮط ﺻﺮﻓﺎ ﻣﺤﺒﺖ ﺑﻪ دﻳﮕﺮان و دوﺳﺖ داﺷﺘﻦ ﺁﻧﻬﺎ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ. ﭼﻨﺪﻳﻦ ﺑﺎر در اﻧﺠﻴﻠﻬﺎاز ﻗﻮل ﻋﻴﺴِﯽ ﻧﻘﻞ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ هﺮﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﺤﺒﺖ زﻧﺪﮔِﯽ ﮐﻨﺪ در ﺧﺪا ﺳﺎﮐﻦ اﺳﺖ و ﺧﺪا دراو ﺳﺎﮐﻦ اﺳﺖ .
ﺑﺎز ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ اﮔﺮ ﮐﺴِﯽ ﻣﻠﮑﻮت ﺧﺪا را ﺑﺎ ﭘﺎﮐﺪﻟِﯽ ﮐﻮدﮐﺎن ﻧﭙﺬﻳﺮد
هیچوقتﻗﺖ ﺑﺪان راﻩ ﻧﺨﻮاهﺪ ﻳﺎﻓﺖ ( ﻣﺘِﯽ ،ﺑﺎب ﻧﻮزدهﻢ ، ١۵-١٣ ﻣﺮﻗﺲ ،ﺑﺎب دهﻢ ،١۵ : ﻟﻮﻗﺎ ،ﺑﺎب هﻴﺠﺪهﻢ ، ١۶ و١٧ )،
وﻟِﯽ درﺑﺨﺶ "ﻳﻬﻮدِی "ﻋﻬﺪ ﺟﺪﻳﺪ در ﺑﺎرﻩ ﻧﺤﻮﻩ راﺑﻄﻪ ﻳﮏ ﻣﺴﻴﺤِﯽ ﻣﻮﻣﻦ ﺑﺎ ﺣﮑﻮﻣﺖ و ﺑﺎ هﻴﺌﺖ ﺣﺎﮐﻤﻪ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ
:"ازﻓﺮﻣﺎﻧﺮواﻳﺎن ﺧﻮد ﺑﺎ ﭼﻨﺎن ﺧﻠﻮص و اﺣﺘﺮاﻣِﯽ اﻃﺎﻋﺖ ﮐﻨﻴﺪ ﮐﻪ از ﻣﺴﻴﺢ اﻃﺎﻋﺖ ﻣﻴﮑﻨﻴﺪ ،و اﻳﻦ راازراﻩ ﭼﺎﭘﻠﻮﺳِﯽ ﻧﮑﻨﻴﺪ
،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎ اﻳﻦ اﻋﺘﻘﺎدﺑﮑﻨﻴﺪﮐﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻏﻼﻣﺎن ﻋﻴﺴِﯽ ﻣﺴﻴﺢ از اﻳﻦ راﻩ ارادﻩ ﺧﺪاوﻧﺪ را ﺑﺠﺎ ﻣِﯽ ﺁورﻳﺪ ، زﻳﺮاﮐﻪ زﻣﺎﻣﺪاران ﺟﻬﺎن ﺟﺰ ﺑﺎ ارادﻩ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺪﻳﻦ ﻣﻘﺎم ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ ﻧﻤﻴﺸﻮﻧﺪ "(رﺳﺎﻟﻪ ﭘﺎﺋﻮﻟﻮس رﺳﻮل ﺑﻪ اﻓﺴﻴﺎن،ﺑﺎب ﺷﺸﻢ ،۵)
در ﺻﻮرﺗﻴﮑﻪ در اﻧﺠﻴﻠﻬﺎِی ﭼﻬﺎرﮔﺎﻧﻪ از ﻗﻮل ﻋﻴﺴِﯽ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ :
هﻴﭽﮑﺲ ﻧﻤﻴﺘﻮاﻧﺪ ﺑﻨﺪﻩ دو ارﺑﺎب ﺑﺎﺷﺪ . ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﻳﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻨﺪﻩ ﺧﺪا ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻳﺎ ﺑﻨﺪﻩ ﻃﻼ "(ﻣﺘﻲ،ﺑﺎب ﺷﺸﻢ،٢۴ ، ﻟﻮﻗﺎ ، ﺑﺎب دوازدهﻢ ،٢٢ ).
دو ﻣﺤﻘﻖ ﺳﺮﺷﻨﺎس ﺁﻟﻤﺎﻧِﯽ ، اﺷﺘﺎوﻓﺮ و اﻟﺮت درﺑﺎرﻩ اﻳﻦ ﺗﻀﺎد ﻣﻴﻨﻮﻳﺴﺪ
ﮐﻪ ﺑﺮداﺷﺖ اﻧﺠﻴﻞ دررﺳﺎﻟﻪ هﺎِی ﭘﺎﺋﻮﻟﻮس را ﻣﻼک ﻗﺮار دهﻴﻢ ،
ﺑﺎﻳﺪ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻧﺮون دوران ﺧﻮد او ،ﺑﻠﮑﻪ هﻤﻪ ﺁدﻣﮑﺸﺎن ﺗﺎﺟﺪار ﺗﺎرﻳﺦ ﺑﻌﻨﻮان ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﮔﺎن ﺧﺪا ﻣﻮرد ﺗﻘﺪﻳﺲ ﻣﺎ ﻗﺮار ﮔﻴﺮﻧﺪ .
درﺑﺨﺶ "ﺗﻮراﺗِﯽ "ﻋﻬﺪ ﺟﺪﻳﺪ ﺁﻧﻬﺎﺋِﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ رﺳﺘﮕﺎر ﺷﻮﻧﺪ
ﭘﻴﺸﺎﭘﻴﺶ ﺗﻮﺳﻂ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ (رﺳﺎﻟﻪ ﭘﺎﺋﻮﻟﻮس ﺑﻪ روﻣﻴﺎن ، ﺑﺎب هﺸﺘﻢ ،٣٠ )، درﺻﻮرﺗﻴﮑﻪ درﺑﺨﺶ ﺁن هﺮ ﮐﺲ ﻣﻴﺘﻮاﻧﺪ ﺑﺎﻣﺤﺒﺖ ﺧﻮد را ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﻣﻠﮑﻮت ﺧﺪاوﻧﺪ ﮐﻨﺪ و ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﺣﻘﻴﺮﺗﺮﻳﻦ ﺣﻘﻴﺮان ﺁﺳﺎن ﺑﻪ ﻣﻠﮑﻮت ﺧﺪا راﻩ ﻣﻴﻴﺎﺑﺪ ،
ﻣﻼﻳﺎن رﻳﺎﮐﺎر هﺮ ﻗﺪرهﻢ ﺑﺎ ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺷﺮاﻳﻊ ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس ﺁﺷﻨﺎ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺪﻳﻦ ﻣﻠﮑﻮت ﺁﺳﻤﺎﻧِﯽ راﻩ ﻧﻤﻴﻴﺎﺑﻨﺪ ، ﺑﻠﮑﻪ درهﺎِی ﻗﻠﻤﺮو
ﺧﺪاوﻧﺪ را ﺑﻪ روِی دﻳﮕﺮان ﻧﻴﺰ ﻣﻴﺒﻨﺪﻧﺪ ( ﻣﺘِﯽ ، ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺘﻮ ﺳﻮم،۴ ، ﻟﻮﻗﺎ ،ﺑﺎب ﻳﺎزدهﻢ، ۵٢، ﻣﺮﻗﺲ، ﺑﺎب دوازدهﻢ، ۴٠)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر