خدا (یهوه) و هوشع پیامبرﺧﺪای تورات (یهوه) ﺑﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﻣﺤﺘﺮم و ﻣﻌﺘﺒﺮ دﻳﮕﺮ ﺧﻮد هوﺷﻊ دﺳﺘﻮر ﻣﻴﺪهد ﮐﻪ ﺑﺎ زنی زﻧﺎﮐﺎر و زﻧﺎزادﻩ ازدواج ﮐﻨﺪ:"....
و در اﻳﺎم ﻋﺰﻳﺎ و ﻳﻮﺗﺎ و ﺣﺰﻗﻴﺎ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﻳﻬﻮدا و ﻳﺮﺑﻌﺎم ﺑﻦ ﻳﻮﺁش ﭘﺎدﺷﺎﻩ اﺳﺮاﺋﻴﻞ وﺣِﯽ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮ هوﺷﻊ ﺑﻦ ﺑﻨﻴﺮِی ﻧﺎزل ﺷﺪ.
در زمان پیامبری هوشع، بنی‌اسرائیل به پرستش بعل روی آورده و در مکان‌های بلند قربانی می‌کردند
و پیکره گوساله‌ای را در سامره می‌پرستیدند.
آنان یهوه را نشناخته و نسبت به وی خیانت ورزیده بودند، به طوری که وجود او را انکار می‌کردند.
و ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ هوﺷﻊ ﮔﻔﺖ ﺑﺮو و زﻧِﯽ زﻧﺎﮐﺎر را ﮐﻪ ﺧﻮدش ﻧﻴﺰ زﻧﺎزادﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺮاِی ﺧﻮد ﺑﮕﻴﺮ ...
ﭘﺲ هوﺷﻊ رﻓﺖ و ﺟﻮﻣﺮ دﺧﺘﺮ دﺑﻼﺋﻴﻢ را ﮔﺮﻓﺖ واو ﺣﺎﻣﻠﻪ ﺷﺪﻩ ﭘﺴﺮِی ﺑﺮاﻳﺶ زاﺋﻴﺪ ،...
و ﺧﺪاوﻧﺪ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ دﻳﮕﺮ ﻗﻮم ﻣﻦ ﻧﻴﺴﺘﻴﺪ و ﻣﻦ ﺧﺪاِی ﺷﻤﺎنیستم ...
و ﺑﺎ ﻣﺎدر و ﺧﻮدﻣﺤﺎﺑﻪ ﻧﻤﺎ،زﻳﺮاﮐﻪ او ﻧﻴﺰدﻳﮕﺮزن ﻣﻦ ﻧﻴﺴﺖ وﻣﻦ ﺷﻮهر او ﻧﻴﺴﺘﻢ ، ﻟﻬﺬا زﻧﺎِی ﺧﻮد را از ﭘﻴﺶ روﻳﺶ و ﻓﺎﺣﺸﮕِﯽ ﺧﻮﻳﺶ را از ﻣﻴﺎن ﭘﺴﺘﺎﻧﻬﺎﻳﺶ رﻓﻊ ﺑﻨﻤﺎﻳﺪ،
ﻣﺒﺎدا رﺧﺖ او را ﮐﻨﺪﻩ وِی ﺑﺮهنه ﻧﻤﺎﻳﻢ ...
و ﺑﺮ ﭘﺴﺮاﻧﺶ رﺣﻤﺖ ﻧﺨﻮاهم ﻓﺮﻣﻮد ﭼﻮﻧﮑﻪ ﻓﺮزﻧﺪان زﻧﺎ ﻣﻴﺒﺎﺷﻨﺪ و واﻟﺪﻩ اﻳﺸﺎن ﺑﻴﺸﺮﻣِﯽ ﮐﺮدﻩ و ﮔﻔﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﻋﻘﺐ ﻋﺎﺷﻘﺎن ﺧﻮد ﺧﻮاهم رﻓﺖ زﻳﺮا ﮐﻪ اﻳﺸﺎن ﻧﺎن و ﺁب و ﭘﺸﻢ و ﮐﺘﺎن و روﻏﻦ و ﺷﺮﺑﺖ ﺑﻪ ﻣﻦ دادﻩ اﻧﺪ .
ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻣﻦ راﻩ اورا ﺑﺮ ﺧﺎرﻩ ﺧﻮاهم ﺑﺴﺖ و ﺑﺮ ﮔﺮد او دﻳﻮارِی ﺑﻨﺎﺧﻮاهم ﻧﻤﻮد ﺗﺎ راههای ﺧﻮد را ﻧﻴﺎﺑﺪ و هرﭼﻨﺪ ﻋﺎﺷﻘﺎن ﺧﻮد را ﺗﻌﺎﻗﺐ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﻧﺨﻮاهد رﺳﻴﺪ ...
ﭘﺲ ﺧﻮاهدﮔﻔﺖ :ﮐﻪ ﻣﻴﺮوم و ﻧﺰد ﺷﻮهر ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺧﻮد ﺑﺮ ﻣﻴﮕﺮدم زﻳﺮا در ﺁﻧﻮﻗﺖ از اﮐﻨﻮن ﻣﺮا ﺧﻮﺷﺘﺮ ﻣﮕﺬاﺷﺖ .
اﻣﺎ او ﻧﻤﻴﺪاﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﻮدم ﮐﻪ ﮔﻨﺪم و ﺷﻴﺮﻩ و روﻏﻦ را ﺑﻪ او ﻣﻴﺪادم و ﻧﻘﺮﻩ و ﻃﻼئی را ﮐﻪ ﺑﺮاِی ﻋﻤﻞ ﺻﺮف ﻣﻴﮑﺮدﻧﺪ ﺑﺮاﻳﺶ ﻣِﯽ اﻓﺰودم.
اﻣﺎ ﻣﻦ دﻳﮕﺮ ﮔﻨﺪم ﺧﻮد را در ﻓﺼﻠﺶ و ﺷﻴﺮﻩ ﺧﻮﻳﺶ را در ﻣﻮﺳﻤﺶ ﺑﻪ او ﻧﺨﻮاهم داد و ﭘﺸﻢ و ﮐﺘﺎن ﺧﻮد را ﮐﻪ ﻣﻴﺒﺎﻳﺴﺖ ﺑﺮهنگی اورا ﺑﭙﻮﺷﺎﻧﺪ از او ﺑﺮ ﺧﻮاهم داﺷﺖ،
و ﻗﺒﺎﺣﺖ او را ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﺶ ﻣﻨﮑﺸﻒ ﺧﻮاهم ﺳﺎﺧﺖ و اﺣﺪِی او را از دﺳﺖ ﻣﻦ ﻧﺨﻮاهد رهاﻧﻴﺪ
و ﺗﻤﺎﻣِﯽ ﺷﺎدِی او و ﻋﻴﺪهاو هلال ها و ﺷﻨﺒﻪ ها و ﺟﻤﻴﻊ ﻣﻮاﺳﻤﺶ راﻣﻮﻗﻮف ﺧﻮاهم ساخت ،
ﺗﺎﮐﻬﺎ و اﻧﺠﻴﺮهایش را ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد اﻳﻨﻬﺎ اﺟﺮت ﻣﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻢ ﺑﻪ ﻣﻦ دادﻩ اﻧﺪ وﻳﺮان ﺧﻮاهم ﺳﺎﺧﺖ و ﺁﻧﻬﺎ را ﺟﻨﮕﻞ ﺧﻮاهم ﮔﺮداﻧﻴﺪ ﺗﺎ ﺣﻴﻮاﻧﺎت ﺻﺤﺮا را ﺑﺨﻮرﻧﺪ .
و اﻧتقام روزهائی را از او ﺧﻮاهم ﮐﺸﻴﺪ ﮐﻪ ﺑﺮاِی ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺨﻮر ﻣﻴﺴﻮزاﻧﻴﺪ و ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ را ﺑﻪ ﮔﻮﺷﻮارﻩ ها و زﻳﻮرهای ﺧﻮد ﺁراﻳﺶ دادﻩ از ﻋﻘﺐ ﺧﻮد ﻣﻴﺮﻓﺖ و ﻣﺮا ﻓﺮاﻣﻮش ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد. "( ﮐﺘﺎب هوﺷﻊ نبی ، ﺑﺎب اول ،۴-١).
هوشع(در عبری:הוֹשֵׁעַ، یونانی:Ὠσηέ به معنی «رهایی از سوی خداست»)
با قدری مطالعه ی بدون تعصب در این کتابها میتوان در یافت که خدای معرفی شده (یهوه) فرا زمینی نبوده و همچون انسانهای عادی روی زمین
دارای حس کینه و انتقام و امر کردن به نادانی و گمراهی بوده است
خدا و پیامبری دیگر (حزقیال)وﻗﺖ دﻳﮕﺮ ﺧﺪا ﺑﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﺤﺘﺮم و ﻣﻮﻗﺮ ﺧﻮدش ﺣﺰﻗﻴﺎل ، اﻣﺮ ﻣﻴﮑﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺪت ٣٩٠ روز ﺑﺮ روِی ﻧﺎن روزاﻧﻪ ﺧﻮدش ﮔﻪ ﺑﻤﺎﻟﺪ و ﺑﻌﺪ ﺁﻧﺮا ﺑﺨﻮرد
:"...ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻳﻬﻮﻩ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻓﺮمود: ﮐﻪ ﺁهﻦ ﺗﻴﺰ ﺑﺮدار و ﻣﻮهﺎِی ﺳﺮ و رﻳﺸﺖ را ﺑﺎ ﺁن ﺑﺘﺮاش ،و پﺲ ﻣﻴﺎن ﺑﺮو ﻳﮏ ﺛﻠﺚ از ﺁﻧﺮا ﺑﺴﻮزان و ﺛﻠﺚ دﻳﮕﺮ را ﺑﻪ زﺑﺎﻟﻪ ﺑﺮﻳﺰ ، و ﭼﻮن اﻳﻦ را ﺑﻪ اﻧﺠﺎم رﺳﺎﻧﻴﺪﻩ ﺑﺎﺷِﯽ ﻣﻮاﻓﻖ ﮔﻨﺎﻩ
اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﻪ ﻣﺪت٣٩٠ روز ﺑﺮﭘﻬﻠﻮِی ﭼﭗ ﺧﻮد ﺑﺨﻮاب،
زﻳﺮا ﻣﻦ ﮔﻨﺎﻩ ﻳﻬﻮد را هﺮ روزِی ﺑﺠﻬﺖ ﺳﺎﻟِﯽ ﺑﺮ ﺗﻮ ﻗﺮار دادﻩ ام ...
ﭘﺲ ﻏﺬاﺋِﯽ راﮐﻪ ﻣﻴﺨﻮرِی ﺑﻪ وزن ﺑﻴﺴﺖ ﻣﺜﻔﺎل ﺑﺮاِی هﺮ روز وﻗﺖ ﺑﻮﻗﺖ ﺧﻮاهِﯽ ﺧﻮرد،
و ﻗﺮﺻﻬﺎِی ﻧﺎن ﺟﻮ را ﮐﻪ ﻣﻴﺨﻮرِی ﺁﻧﻬﺎ را در ﻧﻈﺮ هﻤﻪ اﺳﺮاﺋﻴﻞ هﻤﺮاﻩ ﺑﺎ ﺳﺮﮔﻴﻦ ﺧﻮد ﺧﻮاهِﯽ ﺧﻮرد .
ﭘﺲ ﮔﻔﺘﻢ : ﺁﻩ اِی ﺧﺪاوﻧﺪ،ﻣﻦ از ﻃﻔﻮﻟﻴﺖ ﺧﻮد ﺗﺎ ﺑﺤﺎل ﺳﺮﮔﻴﻦ ﺁدﻣِﯽ
راﻧﺨﻮردﻩ ام إ ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺑﻤﻦ ﻓﺮﻣﻮد:
اﻳﻨﮏ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻢ ﮐﻪ ﺑﺠﺎِی ﺳﺮﮔﻴﻦ اﻧﺴﺎن ﺳﺮﮔﻴﻦ ﮔﺎو را ﺑﺮﺗﻮ ﻣﻘﺮر دارم". (ﮐﺘﺎب ﺣﺰﻗﻴﺎل ﻧﺒﻲ، ﺑﺎب.(١٢-۴،ﭼﻬﺎرم
ﭼﻨﺪِی ﭘﺲ از ﺁن هﻤﻴﻦ ﺧﺪاوﻧﺪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ دﻳﮕﺮ ﺧﻮد رﺑﺸﺎﻗِﯽ را ﺑﻨﺰداﻟﻴﺎﻗﻴﻢ ﺑﻦ ﺣﻠﻘﻴﺎ ﻣﻴﻔﺮﺳﺘﺪ ﮐﻪ
ﺑﺪو ﺑﮕﻮﻳﺪ ﻣﻦ ﺑﺮ ﻣﺮداﻧِﯽ ﮐﻪ ﺑﺮ
ﺣﺼﺎر ﺷﻬﺮ ﻧﺸﺴﺘﻪ اﻧﺪ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺷﺪﻩ ام ﺗﺎ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺪﻳﺸﺎن ﺑﮕﻮﻳﻢ ﮐﻪ هﻤﺮاﻩ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﻧﺠﺎﺳﺖ ﺧﻮد را ﺑﺨﻮرﻧﺪ و ﺑﻮل ﺧﻮد را ﺑﻨﻮﺷﻨﺪ ( ﮐﺘﺎب دوم ﭘﺎدﺷﺎهﺎن، ﺑﺎب هﻴﺠﺪهﻢ،٢٧).حزقیال)
پیامبران (یهودا)
ﻓﺮزﻧﺪ ارﺷﺪ ﻳﻌﻘﻮب ﻳﻬﻮدا اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮﮐﺖ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮی را از ﭘﺪر درﻳﺎﻓﺖ ﻣﯽ دارد. وی از دﺧﺘﺮ ﻣﺮدی ﮐﻨﻌﺎﻧﯽ ﺻﺎﺣﺐ ﺳﻪ ﭘﺴﺮ ﺑﻨﺎم ﻋﻴﺮ و اوﻧﺎن وﺷﻴﻠﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد،و زﻧﯽ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺗﺎﻣﺎر ﺑﺮای ﭘﺴﺮ ارﺷﺪش ﻋﻴﺮ ﻣﯽ ﮔﻴﺮد،
وﻟﯽ ﺧﺪاوﻧﺪ از ﻋﻴﺮ ﺧﻮﺷﺶ ﻧﻤﯽ ﺁﻳﺪ و او را ﻣﯽ ﻣﻴﺮاﻧﺪ.
و ﻳﻬﻮدا ﭘﺲ از ﻣﺮگ او، ﺑﻪ ﭘﺴﺮ دوﻣﺶ اوﻧﺎن ﺗﮑﻠﻴﻒ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﺎﻣﺎر زن
ﺑﺮادر ﺧﻮد درﺁﻳﺪ ﺗﺎ ﺣﻖ ﺑﺮادر ﺷﻮهری را ﺑﺠﺎ ﺁوردﻩ ﻧﺴﻠﯽ ﺑﺮای ﺧﻮد ﭘﻴﺪا ﮐﻨﺪ. ﺑﻘﻴﻪ داﺳﺘﺎن را از زﺑﺎن ﺧﻮد ﺗﻮرات بخوانید:
«... ﻟﮑﻦ ﭼﻮﻧﮑﻪ اوﻧﺎن داﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺁن ﻧﺴﻞ از ﺁن او ﻧﺨﻮاهد ﺑﻮد هنگاﻣﻴﮑﻪ ﺑﻪ زن ﺑﺮادر ﺧﻮد درﺁﻣﺪ ﺑﺮ زﻣﻴﻦ اﻧﺰال ﮐﺮد ﺗﺎ ﻧﺴﻠﯽ ﺑﺮای ﺑﺮادر ﺧﻮد ﻧﺪهد.
و اﻳﻦ ﮐﺎر او در ﻧﻈﺮ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﺎﭘﺴﻨﺪ ﺁﻣﺪ و او را ﻧﻴﺰ ﺑﻤﯽ راﻧﺪ. و ﻳﻬﻮدا ﺑﻪ
ﻋﺮوس ﺧﻮد ﺗﺎﻣﺎر ﮔﻔﺖ ﮐﻪ اﻳﻨﮏ در ﺧﺎﻧﻪ ﭘﺪرت ﺑﻴﻮﻩ ﺑﻨﺸﻴﻦ ﺗﺎ ﭘﺴﺮ ﺳﻮم ﻣﻦ ﺷﻴﻠﻪ ﺑﺰرگ ﺷﻮد، زﻳﺮا ﮐﻪ ﻣﺒﺎدا او ﻧﻴﺰ ﻣﺜﻞ ﺑﺮادراﻧﺶ ﺑﻤﻴﺮد.
ﭘﺲ ﺗﺎﻣﺎر رﻓﺘﻪ در ﺧﺎﻧﻪ ﭘﺪر ﺧﻮد ﻣﺎﻧﺪ.
و ﭼﻮن روزها ﺳﭙﺮی ﺷﺪ ﻳﻬﻮدا ﻧﺰد ﭘﺸﻢ ﭼﻴﻨﺎن ﮔﻠﻪ ﺧﻮد ﺑﻪ ﺷﻬﺮی ﮐﻪ ﭘﺪر ﺗﺎﻣﺎر در ﺁﻧﺠﺎ ﺳﺎﮐﻦ ﺑﻮد ﺁﻣﺪ.
و ﺑﻪ ﺗﺎﻣﺎر ﺧﺒﺮ دادﻧﺪ ﮐﻪ اﻳﻨﮏ ﭘﺪر ﺷﻮهرت ﺑﺮای ﭼﻴﺪن ﭘﺸﻢ ﮔﻠﻪ ﺧﻮﻳﺶ ﻣﯽ ﺁﻳﺪ.
ﭘﺲ وی رﺧﺖ ﺑﻴﻮﻩ ﮔﯽ را از ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ ﺑﻴﺮون ﮐﺮدﻩ ﺑﺮﻗﻌﯽ ﺑﻪ روی ﺧﻮد ﮐﺸﻴﺪ و ﺧﻮد را در ﭼﺎدری ﭘﻮﺷﻴﺪ و ﺑﻪ دروازﻩ ﺷﻬﺮ ﺑﻨﺸﺴﺖ،
زﻳﺮا دﻳﺪ ﮐﻪ ﺷﻴﻠﻪ ﭘﺴﺮ ﺳﻮم ﻳﻬﻮدا ﺑﺰرگ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ وﻟﯽ ﺗﺎﻣﺎر را ﺑﻪ زﻧﯽ ﺑﻪ او ﻧﺪادﻩ اﻧﺪ.
و ﭼﻮن ﻳﻬﻮدا او را ﺑﺪﻳﺪ وی را ﻓﺎﺣﺸﻪ ﭘﻨﺪاﺷﺖ زﻳﺮا ﮐﻪ روی ﺧﻮد را ﭘﻮﺷﻴﺪﻩ ﺑﻮد.
ﭘـﺲ ﺑﻪ ﺳﻮی او ﻣﻴﻞ ﮐـﺮد و ﮔﻔﺖ ﺑﻴﺎ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺗﻮ درﺁﻳﻢ. ﻣﺮا ﭼﻪ ﻣﯽ دهی ﺗﺎ ﺑﻪ ﻣﻦ درﺁﺋﯽ؟
ﮔﻔﺖ: ﺑﺰﻏﺎﻟﻪ ای از ﮔﻠﻪ ﺑﺮاﻳﺖ ﻣﯽ ﻓﺮﺳﺘﻢ.
ﮔﻔﺖ: ﺁﻳﺎ ﮔﺮو ﻣﯽ دهی ﺗﺎ ﺑﻔﺮﺳﺘﯽ؟
ﮔﻔﺖ: ﺗﺮا ﭼﻪ ﮔﺮو دهم؟
ﮔﻔﺖ ﻣﻬﺮ و زﻧﺎر ﺧﻮد را و ﻋﺼﺎﺋﯽ را ﮐﻪ در دﺳﺖ داری.
ﭘﺲ اﻳﻨﻬﺎ را ﺑﻪ وی داد و ﺑﺪو درﺁﻣﺪ. و او از وی ﺁﺑﺴﺘﻦ ﺷﺪ و ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ ﺑﺮﻓﺖ و ﺑﺮﻗﻊ را از روی ﺧﻮد ﺑﺮداﺷﺘﻪ رﺧﺖ ﺑﻴﻮﻩ ﮔﯽ ﭘﻮﺷﻴﺪ.
و ﻳﻬﻮدا ﺑﺰﻏﺎﻟﻪ را ﺗﻮﺳﻂ دوﺳﺖ ﺧﻮد ﻓﺮﺳﺘﺎد ﺗﺎ ﮔﺮوها را از دﺳﺖ
ﺁن زن ﺑﮕﻴﺮد، اﻣﺎ وی او را ﻧﻴﺎﻓﺖ...
و ﺑﻌﺪ از ﺳﻪ ﻣﺎﻩ ﻳﻬﻮدا را ﺧﺒﺮ دادﻧﺪ ﮐﻪ ﻋﺮوس ﺗﻮ ﺗﺎﻣﺎر زﻧﺎ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ و اﻳﻨﮏ
از زﻧﺎ ﺁﺑﺴﺘﻦ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ.
ﭘﺲ ﻳﻬﻮدا ﮔﻔﺖ وی را ﺑﻴﺮون ﺁورﻳﺪ ﺗﺎ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﺷﻮد.
و ﭼﻮن او را ﺑﻴﺮون ﻣﯽ ﺁوردﻧﺪ ﻧﺰد ﭘﺪر ﺷﻮهر ﺧﻮد ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﮔﻔﺖ از ﻣﺎﻟﮏ اﻳﻦ ﻣﻬﺮ و زﻧﺎر و ﻋﺼﺎ ﺁﺑﺴﺘﻦ ﺷﺪﻩ ام.
ﻳﻬﻮدا ﺁﻧﻬﺎ را ﺷﻨﺎﺧﺖ و ﮔﻔﺖ او ﺑﯽ ﮔﻨﺎﻩ اﺳﺖ زﻳﺮا ﮐﻪ او را ﺑﻪ ﭘﺴﺮ ﺧﻮدﺷﻴﻠﻪ ﻧﺪادم...
و ﭼﻮن وﻗﺖ وﺿﻊ ﺣﻤﻠﺶ رﺳﻴﺪ اﻳﻨﮏ دو ﻓﺮزﻧﺪ ﺗﻮأم در رﺣﻤﺶ ﺑﻮدﻧﺪ.
و ﭼﻮن ﻣﯽ زاﺋﻴﺪ ﻳﮑﯽ دﺳﺖ ﺧﻮد را ﺑﻴﺮون ﺁورد و در ﺣﺎل ﻗﺎﺑﻠﻪ رﻳﺴﻤﺎﻧﯽ ﻗﺮﻣﺰ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺮ دﺳﺘﺶ ﺑﺴﺖ و ﮔﻔﺖ اﻳﻦ اول ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪ و دﺳﺖ ﺧﻮد را ﺑﺎز ﮐﺸﻴﺪ و اﻳﻨﮏ ﺑﺮادرش ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪ.
ﭘﺲ او را ﻓﺎرص ﻧﺎﻣﻴﺪﻧﺪ و ﺑﺮادرش را زارح ﻧﺎﻣﻴﺪﻧﺪ.
(ﺳﻔﺮ ﭘﻴﺪاﻳﺶ، ﺑﺎب ﺳﯽ و هﺸﺘﻢ، ٣٠-١)
ولتر در اﺷﺎرﻩ ﺑﺪﻳﻦ وﻗﺎﻳﻊ ﻧﮕﺎری ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس ﻣﯽ ﻧﻮﻳﺴﺪ:
«ﻗﺎﻋﺪﺗﺎً ﺑﺎﻳﺪ ﺟﺎی ﺗﻌﺠﺐ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻳﮏ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﻣﺤﺘﺮم، ﺑﺎ ﻣﻮی ﺳﭙﻴﺪ، در روز روﺷﻦ و در ﮐﻨﺎر دروازﻩ ﺷﻬﺮ ﺑﺎ ﻳﮏ ﻓﺎﺣﺸﻪ روﭘﻮﺷﻴﺪﻩ ﻣﺠﺎﻣﻌﺖ ﮐﻨﺪ،
وﻟﯽ از اﻳﻦ ﻧﻴﺰ ﺑﻴﺸﺘﺮ اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺟﺎی ﺷﮕﻔﺘﯽ دارد ﮐﻪ در ﺷﺠﺮﻩ ﻧﺎﻣﻪ ای ﮐﻪ اﻧﺠﻴﻞ از ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ﺁوردﻩ، ﻋﻴﺴﯽ از ﻧﺴﻞ ﻳﮑﯽ از همین دو ﭘﺴﺮ زﻧﺎزادﻩ ﻳﻬﻮدا و ﺗﺎﻣﺎر ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد:
«... و اﺑﺮاهﻴﻢ اﺳﺤﺎق را ﺁورد، و اﺳﺤﺎق ﻳﻌﻘﻮب را، و ﻳﻌﻘﻮب ﻳﻬﻮدا و ﺑﺮادران او را،
و ﻳﻬﻮدا ﻓﺎرص و زارح را از ﺗﺎﻣﺎر ﺁورد، و ﻓﺎرص ﺣﺼﺮون را، و... وﻳﺴﺎ داود ﭘﺎدﺷﺎﻩ را، و داود ﺳﻠﻴﻤﺎن را...
و اﻳﻠﻌﺎزر ﻣﺘﺎن را، و ﻣﺘﺎن ﻳﻌﻘﻮب ﻳﻮﺳﻒ ﺷﻮهﺮ ﻣﺮﻳﻢ را، ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻤﯽ ﺑﻪ ﻣﺴﻴﺢ از او ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺷﺪ»
(اﻧﺠﻴﻞ ﻣﺘﯽ، ﺑﺎب(١۶-١ ،اول
خدا وچانه زدن با پیامبری دیگر (موسی)وﻗﺖ دﻳﮕﺮ ﺧﺪا ﺑﺎ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮاوﻟﻮاﻟﻌﺰم ﺧﻮدش ﻣﻮﺳِﯽ ﻣﺪﺗِﯽ ﭼﺎﻧﻪ ﻣﻴﺰﻧﺪ ﺗﺎاورا ﺑﻪ ﻗﺒﻮل ﻣﺄﻣﻮرﻳﺖ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﺑﺎ ﻓﺮﻋﻮن ﻣﺼﺮ ﺑﺮاِی واداﺷﺘﻦ وِی ﺑﻪ ﺻﺪور اﺟﺎزﻩ ﻣﻬﺎﺟﺮت ﻗﻮم ﻳﻬﻮد از ﺧﺎک ﻣﺼﺮ ﻣﺘﻘﺎﻋﺪ ﮐﻨﺪ،و ﻣﻮﺳِﯽ ﺑﻪ ﺑﻬﺎﻧﻪ های ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﻴﮑﻮﺷﺪ ﺗﺎ ازﭘﺬﻳﺮش اﻳﻦ ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ ﺷﺎﻧﻪ ﺧﺎﻟِﯽ ﮐﻨﺪ:"...
.و ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﻮﺳِﯽ ﮔﻔﺖ ﭘﺲ اﮐﻨﻮن ﺑﻴﺎ ﺗﺎ ﺗﺮا ﻧﺰد ﻓﺮﻋﻮن ﺑﻔﺮﺳﺘﻢ و ﻗﻮم ﻣﻦ ﺑﻨِﯽاﺳﺮاﺋﻴﻞ را از ﻣﺼﺮ ﺑﻴﺮون ﺁورِی .
ﻣﻮﺳِﯽ ﮔﻔﺖ ﻣﮕﺮ ﻣﻦ ﮐﻴﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﻧﺰد ﻓﺮﻋﻮن ﺑﺮوم و ﺑﻨِﯽ اﺳﺮاﺋﻴﻞ را از ﻣﺼﺮ ﺑﻴﺮون ﺁورم؟
ﺧﺪاوﻧﺪ ﮔﻔﺖ : اﻟﺒﺘﻪ ﻣﻦ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺧﻮاهم ﺑﻮد . ﻣﻮﺳِﯽ ﺑﻪ ﺧﺪا ﮔﻔﺖ اﻳﻨﮑﻪ ﭼﻮن ﻣﻦ ﻧﺰد ﺑﻨِﯽ اﺳﺮاﺋﻴﻞ روم و ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﺧﺪاِی ﭘﺪران ﺷﻤﺎ ﻣﺮا ﻧﺰد ﺷﻤﺎ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ اﺳﺖ واز ﻣﻦ ﺑﭙﺮﺳﻨﺪ ﮐﻪ ﻧﺎم او ﭼﻴﺴﺖ ﺑﺪﻳﺸﺎن ﭼﻪ ﮔﻮﻳﻢ؟
ﺧﺪا ﺑﻪ ﻣﻮﺳِﯽ ﮔﻔﺖ ﻣﻦ همین هستمﮐﻪ هستم و ﺑﻪ ﺑﻨِﯽ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﮕﻮ ﮐﻪ "هﺴﺘﻢ " ﻣﺮا ﻧﺰد ﺷﻤﺎ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ اﺳﺖ.
و ﻣﻮﺳِﯽ در ﺟﻮاب ﮔﻔﺖ هماﻧﺎ ﻣﺮا ﺗﺼﺪﻳﻖ ﻧﺨﻮاهﻨﺪ ﮐﺮد و ﺳﺨﻦ ﻣﺮا ﻧﺨﻮاهﺪ ﺷﻨﻴﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮔﻔﺖ ﻳﻬﻮد ﺑﺮ ﺗﻮ ﻇﺎهر ﻧﺸﺪﻩ اﺳﺖ.
ﭘﺲ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ وِی ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻋﺼﺎِی ﺗﺮا ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ ﻣﺎر ﮐﻨﻢ و دﺳﺖ ﺗﺮا ﻣﺜﻞ ﺑﺮف ﺳﻔﻴﺪ ﮐﻨﻢ و ﺁب ﻧﻬﺮ را ﺑﺪﺳﺖ ﺗﻮ ﺑﺪل ﺑﻪ ﺧﻮن ﮐﻨﻢ ﺗﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺘﻪ ﺗﺮا ﺑﺎور ﺑﺪارﻧﺪ ....
ﭘﺲﻣﻮﺳِﯽ ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﮔﻔﺖ ﻣﻦ ﻣﺮدِی ﻓﺼﻴﺢ ﻧﻴﺴﺘﻢ و زﺑﺎﻧﻢ اﻟﮑﻦ اﺳﺖ و ﺑﻪ ﮐﻨﺪِی ﺣﺮف ﻣﻴﺰﻧﻢ .
ﺧﺪاوﻧﺪ ﮔﻔﺖ : ﻣﻦ زﺑﺎﻧﺖ ﺧﻮاهﻢ ﺑﻮد وهرﭼﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﮕﻮﺋِﯽ ﺗﺮا ﺧﻮاهﻢ ﺁﻣﻮﺧﺖ.
و ﻣﻮﺳِﯽ ﮔﻔﺖ ﺑﺎ همه اﻳﻨﻬﺎ ای ﺧﺪاوﻧﺪ، اﺳﺘﺪﻋﺎ دارم ﮐﻪ ﮐﺲ دﻳﮕﺮی را ﺑﺮایاﻳﻨﮑﺎر ﺑﻔﺮﺳﺘِﯽ .
ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺧﺸﻢ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺸﺘﻌﻞ ﺷﺪ و ﻓﺮﻣﻮد ﮐﻪ ﻣﮕﺮ ﻣﻦ ﻧﻤﻴﺪاﻧﻢ ﮐﻪ ﺑﺮادرت هارون ﻻوِی ﻓﺼﻴﺢ اﻟﮑﻼم اﺳﺖ.
و ﺗﻮ ﮐﻼم را ﺑﻪ او اﻟﻘﺎءﺧﻮاهِﯽ ﮐﺮد و او ﺑﺮاِی ﺗﻮ ﺑﻪ ﻗﻮم ﺳﺨﻦ ﺧﻮاهﺪ ﮔﻔﺖ و او ﺗﺮا ﺑﺠﺎِی زﺑﺎن ﺧﻮاهد ﺑﻮد و ﺗﻮ او راﺑﺠﺎِی ﺧﺪاﺧﻮاهی ﺑﻮد".
ﺑﻌﺪ ازاﻳﻦ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﻣﻮﺳِﯽ ﺑﻪ ﻧﺎﭼﺎر زن ﺧﻮﻳﺶ وﭘﺴﺮ ﺧﻮد را ﺑﺮ اﻻغ ﺳﻮار ﮐﺮدﻩ ﺑﻪ زﻣﻴﻦ ﻣﺼﺮ ﻣﺮاﺟﻌﺖ ﻣﻴﮑﻨﺪ و ﺧﻮدش ﻋﺼﺎِی ﺧﺪارا ﺑﺪﺳﺖ ﻣﻴﮕﻴﺮد و ﺑﺮاِی اﺑﻼغ او اﻣﺮ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﺳﻮِی ﭘﺎﻳﺘﺨﺖ ﻓﺮﻋﻮن رواﻧﻪ ﻣﻴﺸﻮد .
وﻟِﯽ درﺳﺖ در همین ﻣﻮﻗﻊ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﻴﺸﻮد ﮐﻪ اﻳﻦ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ او ﺧﺘﻨﻪ ﻧﺸﺪﻩ اﺳﺖ !!!
و ﺑﻘﺪرِی از اﻳﻦ ﺑﺎﺑﺖ ﻋﺼﺒﺎﻧِﯽ ﻣﻴﺸﻮد ﮐﻪ ﺷﺒﺎﻧﻪ ﺑﺪﻧﺒﺎل اوﻣﻴﺮود ﺗﺎ وِی را ﺑﻘﺘﻞ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ!!
و ﻓﻘﻂ زرﻧﮕِﯽ و هوشمندی ﺻﻔﻮرﻩ ، زن ﻣﻮﺳِﯽ ،او را از ﻣﺮگ ﻧﺠﺎت ﻣﻴﺪهد.
و واﻗﻊ ﺷﺪ در ﺑﻴﻦ راﻩ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺪﻧﺒﺎل او رﻓﺖ ﺗﺎ وِی را ﺑﻪ دﺳﺖ ﺧﻮد ﺑﮑﺸﺪ. ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺻﻔﻮرﻩ ﺳﻨﮓ ﭼﺨﻤﺎﻗِﯽ ﺗﻴﺮ ﺑﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ هﻤﺎﻧﻮﻗﺖ ﻋﻠﻔﻪ ﭘﺴﺮ ﺧﻮد را ﺑﺮﻳﺪ و ﮔﻮﺷﺖ ﺑﺮﻳﺪﻩ را ﻧﺰد ﻣﻮﺳِﯽ اﻧﺪاﺧﺖ و ﮔﻔﺖ اﻳﻨﮏ ﺗﻮ ﻣﺮا ﺷﻮهﺮ ﺧﻮن هﺴﺘِﯽ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﺧﺘﻨﻪ ،
ﭘﺲ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﻮﺳِﯽ را رها ﮐﺮد" ( ﺳﻔﺮﺧﺮوج ، ﺧﻼﺻﻪ ﺷﺪﻩ از ﺑﺎﺑﻬﺎِی ﺳﻮم و ﭼﻬﺎرم ).
یعقوب پیامبریعقوب ﺑﻌﺪاز گرفتن برکت پیامبری از پدر ﺑﻪ ﺷﻬﺮ ارام ﻧﺰد ﺧﺎﻟﻮی ﺧﻮد ﻣﯽ رود ﺗﺎ ﺑﺎ دﺧﺘﺮ او زﻧﺎﺷﻮﺋﯽ ﮐﻨﺪ، و در ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ ﻣﻨﻊ ﻣﺬهﺒﯽ ﺻﺮﻳﺢﺗﻮرات ﮐﻪ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺣﻖ ازدواج ﺑﺎ دو ﺧﻮاهﺮ را در ﻳﮏ زﻣﺎن واﺣﺪ ﻧﺪارد، هر دو دﺧﺘﺮ او را ﺑﻪ زﻧﯽ ﻣﯽ ﮔﻴﺮد.
در راﻩ اﻳﻦ ﺳﻔﺮ، ﺧﺪاوﻧﺪ در ﻋﺎﻟﻢ ﺧﻮاب از ﺑﺎﻻی ﻧﺮدﺑﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺁﺳﻤﺎن اداﻣﻪ دارد ﺑﺪو اﻋﻼم ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ زﻣﻴﻨﯽ را ﮐﻪ وی در ﺁن ﺧﻔﺘﻪ اﺳﺖ ﺑﻪ او و ﺑﻪ ذرﻳﺖ او ﻣﯽ ﺑﺨﺸﺪ:
«... ذرﻳﺖ ﺗﻮ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻏﺒﺎر زﻣﻴﻦ زﻳﺎد ﺧﻮاهد ﺷﺪ و ﺑﻪ ﻣﺸﺮق و و ﻣﻐﺮب و
ﺷﻤﺎل و ﺟﻨﻮب ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺧﻮاهﯽ ﺷﺪ و ﻣﻦ ﺗﺮا در هر ﺟﺎﺋﯽ ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﻓﺮﻣﺎﻳﻢ، و ﺗﺎ ﺁﻧﭽﻪ را ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﻮ ﮔﻔﺘﻪ ام ﺑﺠﺎ ﻧﻴﺎورم رهاﻳﺖ ﻧﺨﻮاهم ﮐﺮد»
(ﺳﻔﺮ ﭘﻴﺪاﻳﺶ، ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ وهﺸﺘﻢ، ١٧-١٣).
ﺑﺎ اﻳﻨﻬﻤﻪ ﻳﻌﻘﻮب درهنگام ﺑﻴﺪار ﺷﺪن ﺑﺠﺎی هرﮔﻮﻧﻪ ﺳﭙﺎﺳﮕﺰاری ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ﮐﻪ: «اﮔﺮ ﻳﻬﻮﻩ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﺎن دهد ﺗﺎ ﺑﺨﻮرم و رﺧﺖ دهد ﺗﺎ ﺑﭙﻮﺷﻢ، و ﻣﺮا ﺑﻪ ﺳﻼﻣﺖ ﺑﺨﺎﻧﻪ ﭘﺪرم ﺑﺎز ﮔﺮداﻧﺪ ﻣﻦ ﻧﻴﺰ ﺣﺎﺿﺮ ﺧﻮاهم ﺑﻮد او را ﻳﻬﻮﻩ ﺧﺪای ﺧﻮدم ﺑﺸﻨﺎﺳﻢ و از ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺪهد دﻩ ﻳﮏ ﺁﻧﺮا ﺑﻪ او ﺑﺪهم»
(ﺳﻔﺮ ﭘﻴﺪاﻳﺶ، ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و ﺷﺸﻢ، ٢٣-١٨).
در ارام ﻳﻌﻘﻮب ﭘﺲ از وﺻﻠﺖ ﺑﺎ ﻟـــﺌﺎ و راﺣﻞ دﺧﺘﺮان او، ﮔﻠﻪ او
را همراه ﺑﺎ دﺧﺘﺮاﻧﺶ ﺑﺮ ﻣﯽ دارد و ﺑﻪ ﺳﻮی ﮐﻨﻌﺎن ﻓﺮار ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﭘﺲ از ﺁﻧﮑﻪ در ﻧﻴﻤﻪ راﻩ ﺑﺎ ﺧﺪا ﮐﺸﺘﯽ ﻣﯽ ﮔﻴﺮد ﺑﻪ ﻣﻮﻃﻦ ﺧﻮد ﺑﺎز ﻣﯽ ﮔﺮدد.
در ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﻳﻌﻘﻮب، ﭘﺴﺮ ﺣﻤﻮر رﺋﻴﺲ ﻗﺒﻴﻠﻪ ﮐﻪ ﺷﮑﻴﻢ ﻧﺎم دارد ﻋﺎﺷﻖ دﻳﻨﺎ دﺧﺘﺮ ﻳﻌﻘﻮب ﻣﯽ ﺷﻮد و در ﺟﺮﻳﺎن ﻳﮏ دﻳﺪار ﺑﻪ زور ﺑﺎ او همبستری ﻣﯽ ﮐﻨﺪ، و ﻓﺮدای ﺁن از ﭘﺪرش ﻣﯽ ﺧﻮاهد ﮐﻪ از اﻳﻦ دﺧﺘﺮ ﺑﺮای او ﺧﻮاﺳﺘﮕﺎری ﮐﻨﺪ.
ﺣﻤﻮر ﺑﺪﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮر ﺑﻪ ﻣﻼﻗﺎت ﻳﻌﻘﻮب ﻣﯽ ﺁﻳﺪ و ﺑﻪ او و ﭘﺴﺮاﻧﺶ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ﮐﻪ دل ﭘﺴﺮم ﺷﮑﻴﻢ ﺷﻴﻔﺘﻪ دﺧﺘﺮ و ﺧﻮاهر ﺷﻤﺎ اﺳﺖ و ﭼﻪ ﺑﻬﺘﺮ ﮐﻪ او را ﺑﻪ زﻧﯽ ﺑﻪ وی ﺑﺪهید و ازﻳﻦ ﭘﺲ ﻧﻴﺰ دﺧﺘﺮان ﻣﺎ را ﺑﺮای ﺟﻮاﻧﺎن ﺧﻮد ﺑﻪ زﻧﯽ ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ و دﺧﺘﺮان ﺧﻮد را ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺟﻮاﻧﺎن ﻣﺎ ﺑﻪ زﻧﯽ ﺑﺪهید، و در زﻣﻴﻦ ﻣﺎ ﺳﺎﮐﻦ ﺷﻮﻳﺪ و در ﺁن ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺴﺎزﻳﺪ و ﺗﺠﺎرت ﮐﻨﻴﺪ.
و ﺑﻌﺪا ﺧﻮد ﺷﮑﻴﻢ ﺑﻪ ﻳﻌﻘﻮب و ﭘﺴﺮاﻧﺶ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ دﺧﺘﺮ را ﺑﻪ زﻧﯽ ﺑﺪو ﺑﺪهند و هر اﻧﺪازﻩ ﺑﺨﻮاهند ﻣﻬﺮﻳﻪ و ﭘﻴﺸﮑﺶ از اوﺑﺨﻮاهند
ﺑﻘﻴﻪ داﺳﺘﺎن را از ﺧﻮد ﺗﻮرات ﺑﺸﻨﻮﻳﺪ:
«اﻣﺎ ﭘﺴﺮان ﻳﻌﻘﻮب در ﺟﻮاب ﺷﮑﻴﻢ و ﭘﺪرش ﺑﻪ ﻣﮑﺮ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻨﺪ، ﭘﺲ
ﺑﺪﻳﺸﺎن ﮔﻔﺘﻨﺪ اﻳﻦ ﮐﺎر ﺑﺮای ﻣﺎ ﻧﻨﮓ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﻮاهر ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺷﺨﺺ ﺧﺘﻨﻪ ﻧﺸﺪﻩ اﺳﺖ ﺑﺪهیم،
ﻟﮑﻦ ﺑﺪﻳﻦ ﺷﺮط ﺑﺎ ﺷﻤﺎ همداﺳﺘﺎن ﻣﯽ ﺷﻮﻳﻢ ﮐﻪ هر ذﮐﻮری از ﺷﻤﺎ ﺧﺘﻨﻪ ﺷﻮد، ﺁﻧﮕﺎﻩ دﺧﺘﺮان ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ دهیم و دﺧﺘﺮان ﺷﻤﺎ را ﺑﺮای ﺧﻮد ﮔﻴﺮم و ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺳﺎﮐﻦ ﺷﺪﻩ ﻳﮑﻘﻮم ﺷﻮﻳﻢ، در ﻏﻴﺮ اﻳﻦ ﺻﻮرت دﺧﺘﺮ ﺧﻮد را ﺑﺮداﺷﺘﻪ از اﻳﻨﺠﺎ ﮐﻮچ ﺧﻮاهﻴﻢ ﮐﺮد.
و ﺳﺨﻨﺎن اﻳﺸﺎن ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺣﻤﻮر و ﭘﺴﺮش ﺷﮑﻴﻢ ﭘﺴﻨﺪ اﻓﺘﺎد
ﭘﺲ ﺣﻤﻮر و ﭘﺴﺮش ﺷﮑﻴﻢ ﺑﻪ دروازﻩ ﺷﻬﺮ ﺧﻮد ﺑﺮﺁﻣﺪﻩ ﺑﻪ ﻣﺮدﻣﺎنﮔﻔﺘﻨﺪ: اﻳﻦ ﻣﺮدﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻧﺰد ﻣﺎ ﺁﻣﺪﻩ اﻧﺪ ﺻﻼح اﻧﺪﻳﺶ ﻣﺎ هﺴﺘﻨﺪ. ﭘﺲ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﮐﻪ در اﻳﻦ زﻣﻴﻦ ﺳﺎﮐﻦ ﺷﻮﻧﺪ و در ﺁن ﺗﺠﺎرت ﮐﻨﻨﺪ و دﺧﺘﺮان اﻳﺸﺎن را ﺑﻪ زﻧﯽ ﺑﮕﻴﺮﻳﻢ و دﺧﺘﺮان ﺧﻮد را ﺑﺪﻳﺸﺎن ﺑﺪهیم.
اﻣﺎ اﻳﺸﺎن ﻓﻘﻂ ﺑﺪﻳﻦ ﺷﺮط ﺑﺎ ﻣﺎ ﻣﺘﻔﻖ
ﺧﻮاهند ﺷﺪ ﮐﻪ هر ذﮐﻮری از ﻣﺎ ﺧﺘﻨﻪ ﺷﻮد ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺧﻮد اﻳﺸﺎن ﻣﺨﺘﻮﻣﻨﺪ. ﭘﺲ همه ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ دروازﻩ ﺷﻬﺮ درﺁﻣﺪﻧﺪ ﺑﺪﻳﻦ ﮐﺎر رﺿﺎ دادﻧﺪ و هر ذﮐﻮری از ﺁﻧﺎن ﻣﺨﺘﻮن ﺷﺪﻧﺪ...
و در روز ﺳﻮم ﮐﻪ هﻤﻪ ﺁﻧﺎن دردﻣﻨﺪ و ﺑﺴﺘﺮی ﺑﻮدﻧﺪ دو ﭘﺴﺮ
ﻳﻌﻘﻮب ﺷﻤﻌﻮن و ﻻوی هر ﻳﮑﯽ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺧﻮد را ﮔﺮﻓﺘﻪ دﻟﻴﺮاﻧﻪ ﺑﻪ ﺷﻬﺮ ﺁﻣﺪﻧﺪ وهمه ﻣﺮدان را ﮐﺸﺘﻨﺪ،
و ﺣﻤﻮر و ﭘﺴﺮش ﺷﮑﻴﻢ را ﻧﻴﺰ ﺑﻪ دم ﺷﻤﺸﻴﺮ ﮐﺸﺘﻨﺪ و دﻳﻨﺎ را از ﺧﺎﻧﻪ ﺷﮑﻴﻢ ﺑﺮداﺷﺘﻪ ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪﻧﺪ،
و ﭘﺴﺮان ﻳﻌﻘﻮب ﺑﺮ ﮐﺸﺘﮕﺎن ﺁﻣﺪﻩ ﺷﻬﺮ را ﻏﺎرت ﮐﺮدﻧﺪ،
و ﮔﻠﻪ ها و رﻣﻪ ها و اﻻغ ها و ﺁﻧﭽﻪ در ﺷﻬﺮ و ﺁﻧﭽﻪ در ﺻﺤﺮا ﺑﻮد ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ، و ﺗﻤﺎﻣﯽ اﻣﻮال اﻳﺸﺎن و همه اﻃﻔﺎل و زﻧﺎن اﻳﺸﺎن را ﺑﻪ اﺳﻴﺮی ﺑﺮدﻧﺪ و ﺁﻧﭽﻪ در ﺧﺎﻧﻪ ها ﺑﻮد ﺗﺎراج ﮐﺮدﻧﺪ.
ﭘﺲ ﻳﻌﻘﻮب ﺑﻪ ﺷﻤﻌﻮن و ﻻوی ﮔﻔﺖ:
ﻣﺮا ﺑﻪ اﺿﻄﺮاب اﻧﺪاﺧﺘﻴﺪ و ﻣﺮا ﻧﺰد ﺳﮑﻨﻪ اﻳﻦ زﻣﻴﻦ ﻳﻌﻨﯽ ﮐﻨﻌﺎﻧﻴﺎن ﻣﮑﺮوﻩ ﺳﺎﺧﺘﻴﺪ.
و ﻣﻦ در ﺷﻤﺎرﻩ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﺪاﻧﺎن ﻗﻠﻴﻠﻢ، هماﻧﺎ ﮐﻪ ﺑﺮ ﻣﻦ ﺟﻤﻊ ﺷﻮﻧﺪ و ﻣﺮا ﺑﺰﻧﻨﺪ و ﻣﻦ ﺑﺎ ﺧﺎﻧﻪ ام هلاک ﺷﻮم.
ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺁﻳﺎ او ﺧﻮاهر ﻣﺎ را ﺑﯽ ﻋﺼﻤﺖ ﮐﻨﺪ؟
ﭘﺲ ﺧﺪا ﺑﻪ ﻳﻌﻘﻮب ﮔﻔﺖ اﻳﻨﮏ ﮐﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﺷﺪﻩ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ ﺑﻪ ﺑﻴﺖ ﺋﻴﻞ ﺑﺮﺁ و در ﺁن ﺳﺎﮐﻦ ﺷﻮ و در ﺁﻧﺠﺎ ﺑﺮای ﻣﻦ ﻗﺮﺑﺎﻧﮕــﺎهی ﺑﺴﺎز.
ﭘﺲ ﻳﻌﻘﻮب ﺑﻪ اهل ﺧﺎﻧﻪ ﺧﻮد و همه ﮐﺴــــــﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ وی ﺑﻮدﻧﺪ ﮔﻔﺖ:
ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ را ظاهر ﺳﺎزﻳــﺪ و رﺧﺖ هﺎی ﺧﻮد را ﻋﻮض ﮐﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ ﺑﻪ ﺑﻴﺖ ﺋﻴﻞ ﺑﺮوﻳﻢ.
ﭘﺲ ﮐﻮچ ﮐﺮدﻧﺪ و ﺧﺪا ﺧﻮف ﺧﻮد را ﺑﺮ ﺷﻬﺮهای ﮔﺮداﮔﺮد اﻳﺸﺎن ﺑﺮﻗﺮار ﮐﺮد ﮐﻪ ﺑﻨﯽ ﻳﻌﻘﻮب را ﺗﻌﺎﻗﺐ ﻧﮑﺮدﻧﺪ»
(ﺳﻔﺮ ﭘﻴﺪاﻳﺶ، ﺑﺎب ﺳﯽ و ﭼﻬﺎرم و ﺳﯽ و ﭘﻨﺠﻢ).
قتل و خونریزی در همه ادیان به چشم میخورد وهر یک دلائل خویش را موجه می دانند! آیا بهتر نیست در شناخت ادیان بازنگری ای صورت گیرد؟
خرافه ای دیگر از ادیاندیدار خدا با ابراهیم در بلوطستان!!!
اولین ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﻳﻬﻮد ، ﺁﺑﺮام ( اﺑﺮاهیم)، در ﻣﻬﺎﺟﺮت ﺧﻮد ﺑﻪ ﻋﺮض ﮐﻨﻌﺎن، ﻳﮏ روز در ﺑﻠﻮﻃﺴﺘﺎﻧِﯽ در ﻧﺰدﻳﮏ ﺣﺒﺮون ﮐﻪ وِی هﻤﺮاﻩ زﻧﺶ ﺳﺎرا در ﺁن ﺳﮑﻮﻧﺖ ﮔﺰﻳﺪﻩ اﺳﺖ ﺳﻪ ﻧﻔﺮ ﻧﺎﺷﻨﺎس را ﻣِﯽ ﺑﻴﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ دﻳﺪار او ﺁﻣﺪﻩ اﻧﺪ.
ﺁﻧﻬﺎ را ﻣﻬﻤﺎن ﻣِﯽ ﮐﻨﺪ و وﻗﺘﻴﮑﻪ دﻋﻮﺗﺶ را ﺑﻪ ﻧﻬﺎر ﻣِﯽ ﭘﺬﻳﺮﻧﺪ ﺑﺮاﻳﺸﺎن ﮔﻮﺳﺎﻟﻪ ﺑﺮﻳﺎن و ﺷﻴﺮ و ﮐﺮﻩ ﻓﺮاهم ﻣِﯽ ﺁورد ﮐﻪ هﻤﻪ ﺑﺎ هﻢ ﺁن را ﻣِﯽ ﺧﻮرﻧﺪ و ﺳﭙﺲ زﻳﺮ درﺧﺖ اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﻣِﯽ ﮐﻨﻨﺪ، و ﺑﻌﺪ ﻣﻌﻠﻮم ﻣِﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ ﻳﮑِﯽ از ﺁﻧﻬﺎ ﺧﻮد ﺧﺪا ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ!!!
و ﺧﺪاوﻧﺪ در ﺑﻠﻮﻃﺴﺘﺎن ﺑﺮ اﺑﺮاهیم ﻇﺎهﺮ ﺷﺪ، و او در ﮔﺮﻣﺎِی روز ﺑﻪ در ﺧﻴﻤﻪ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد... و ﺑﻪ اﺳﺘﻘﺒﺎل او رﻓﺖ و رو ﺑﺮ زﻣﻴﻦ ﻧﻬﺎد و ﮔﻔﺖ:
اِی ﻣﻮﻟﻲ، اﮐﻨﻮن اﮔﺮ ﻣﻨﻈﻮر ﻧﻈﺮ ﺗﻮﺷﺪم ، ﭘﺲ اﻧﺪک ﺁﺑِﯽ ﺑﻴﺎورم ﺗﺎ ﭘﺎهای ﺧﻮد را ﺑﺸﻮﺋِﯽ و زﻳﺮ درﺧﺖ ﺑﻴﺎراﻣﻲ، و ﻟﻘﻤﻪ ﻧﺎﻧِﯽ ﺑﻴﺎورم ﺗﺎ دﻟﺖ را ﺗﻘﻮﻳﺖ دهِﯽ و ﭘﺲ از ﺁن رواﻧﻪ ﺷﻮِی ، زﻳﺮا ﺑﺮاِی هﻤﻴﻦ ﺗﺮا ﺑﺮ اﻳﻨﺠﺎ ﮔﺬر اﻓﺘﺎدﻩ اﺳﺖ.
ﭘﺲ ﺳﻪ ﮐﻴﻞ از ﺁرد ﺑﻪ ﺳﺎرا داد ﺗﺎ ﺁن را ﺧﻤﻴﺮ ﮐﺮدﻩ ﻧﺎن ﺑﺴﺎزد، و ﮔﻮﺳﺎﻟﻪ ﻧﺎزک از رﻣﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻪ ﻏﻼم ﺧﻮد داد ﺗﺎ ﺁن را ﻃﺒﺦ ﻧﻤﺎﻳﺪ.
ﭘﺲ ﮐﺮﻩ و ﺷﻴﺮ و ﮔﻮﺳﺎﻟﻪ ﺑﺮﻳﺎن ﺷﺪﻩ را ﺁورد و زﻳﺮ درﺧﺖ اﻳﺴﺘﺎد ﺗﺎ ﻣﻬﻤﺎﻧﺎﻧﺶ ﺁﻧﺮا ﺧﻮردﻧﺪ.
ﭘﺲ ﺧﺪاوﻧﺪ از وِی ﭘﺮﺳﻴﺪ:ﮐﻪ زوﺟﻪ ات ﺳﺎرا ﮐﺠﺎﺳﺖ؟
ﮔﻔﺖ اﻳﻨﮏ در ﺧﻴﻤﻪ اﺳﺖ، و ﺧﺪاوﻧﺪ ﻓﺮﻣﻮد ﮐﻪ اﻟﺒﺘﻪ ﻣﻮاﻓﻖ زﻣﺎن ﺣﻴﺎت ﻧﺰد ﺗﻮ ﺑﺮ ﺧﻮاهﻢ ﮔﺸﺖ و زوﺟﻪ ات ﺳﺎرا را ﭘﺴﺮِی ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ...
ﺳﺎرا ﺑﺪر ﺧﻤﻴﻪ اﻳﻦ را ﺷﻨﻴﺪ و دردل ﺧﻮد ﺑﺨﻨﺪﻳﺪ ﮐﻪ ﺷﻮهﺮم ﭘﻴﺮ اﺳﺖ وازﻣﻦ ﻧﻴﺰ ﻋﺎدت ﻣﺎهﺎﻧﻪ ﻣﻨﻘﻄﻊ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ و ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﺮا ﭘﺴﺮِی ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ ؟
و ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ ﮔﻔﺖ: ﺳﺎرا ﺑﺮای ﭼﻪ ﺧﻨﺪﻳﺪ ، ﻣﮕﺮ هیچ اﻣﺮی ﻧﺰد ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺸﮑﻞ اﺳﺖ؟
ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺳﺎرا اﻧﮑﺎر ﮐﺮدﻩ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﻧﺨﻨﺪیدم ، ﭼﻮﻧﮑﻪ ﺗﺮﺳﻴﺪﻩ ﺑﻮد .
و ﺧﺪاوﻧﺪ ﮔﻔﺖ: ﻧﻲ، ﺑﻠﮑﻪ ﺧﻨﺪﻳﺪي.
ﭘﺲ رﻓﺖ و اﺑﺮاهیم او راﻣﺸﺎﻳﻌﺖ ﻧﻤﻮد: و ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﺧﻮد ﮔﻔﺖ: ﺁﻳﺎ ﺁﻧﭽﻪ را ﮐــﻪ ﻣﻴﮑﻨﻢ از اﺑـــــــﺮاهﻴﻢ ﻣﺨﻔﯽ دارم؟"
(ﺧﻼﺻﻪ ﺷﺪﻩ ازﺳﻔﺮ ﭘﻴﺪاﻳﺶ ، ﺑﺎب هجدهم ).
این چگونه خدائیست که گاهی خادم پیامبرش میشود و برای شستن پاهای او آبی میاورد و گاهی با پیامبری دیگر کشتی میگیرد؟؟؟
خرافات در ادیان پایانی ندارد!
کشتی گرفتن خدا (یهوه)با یکی از پیامبرانش!!!.وﻗﺘِﯽ دﻳﮕﺮ ﺧﺪا در ﺷﺒِﯽ ﺗﺎرﻳﮏ و درﺻﺤﺮاﺋِﯽ ﺧﻠﻮت ﺑﺎ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮش ﻳﻌﻘﻮب ﮐﺸﺘِﯽ ﻣِﯽ ﮔﻴﺮد ،ﺑﺎاﻳﻦ ﮐﻪ اﻳﻦ ﮐﺸﺘِﯽ ﺗﺎ ﺳﭙﻴﺪﻩ دم اداﻣﻪ ﻣﻴﻴﺎﺑﺪ ﻣﻮﻓﻖ ﺑﻪ زﻣﻴﻦ زدن او ﻧﻤﻴﺸﻮد:"!!!
ﭘﺲ ﻳﻌﻘﻮب دو زوﺟﻪ ﺧﻮد ودو ﮐﻨﻴﺰش وﻳﺎزدﻩ ﭘﺴﺮش راهمرااﻩ ﺑﺎهمه
ﻣﺎﻳﻤﻠﮑﺶ ازﻣﻌﺒﺮ ﻳﺮﺑﻮق ﻋﺒﻮر داد ،
وﻟِﯽ دراﻳﻦ ﻣﻮﻗﻊ ﺑﺎﻣﺮد ﻧﺎﺷﻨﺎﺳِﯽ در ﺑﻴﺎﺑﺎن روﺑﺮو ﺷﺪ ﮐﻪ ﺗﺎ ﻃﻠﻮع ﻓﺠﺮﺑﺎ وِی ﮐﺸﺘِﯽ ﮔﺮﻓﺖ و ﭼﻮن دﻳﺪ ﮐﻪ ﺑﺮ ﻳﻌﻘﻮب ﻏﻠﺒﻪ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻟﮕﺪِی ﺑﻪ ران او زدﮐﻪ ﺁﻧﺮاازﺣﺮﮐﺖ ﺑﺎزداﺷﺖ ،
ﭘﺲ ﺑﺪوﮔﻔﺖ ﻣﺮا رها ﮐﻦ زﻳﺮا ﮐﻪ ﻓﺠﺮﻣﻴﺸﮑﺎﻓﺪ، اﻣﺎ ﻳﻌﻘﻮب ﮔﻔﺖ ﺗﺎ ﻣﺮا ﺑﺮﮐﺖ ﻧﺪهی رهاﻳﺖ ﻧﮑﻨﻢ .
ﻣﺮد ازوِی ﭘﺮﺳﻴﺪ ﻧﺎم ﺗﻮ ﭼﻴﺴﺖ ؟ ﭘﺎﺳﺦ داد ﻳﻌﻘﻮب .
ﮔﻔﺖ : ﻧﻲ، ازاﻳﻦ ﭘﺲ ﻧﺎم ﺗﻮ ﻳﻌﻘﻮب ﺧﻮاﻧﺪﻩ ﻧﺸﻮد ﺑﻠﮑﻪ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺧﻮاﻧﺪﻩ ﺷﻮد ، زﻳﺮا ﮐﻪ ﺧﺪا ﻣﺠﺎهده ﮐﺮدِی و ﻧﺼﺮت ﻳﺎﻓﺘِﯽ .
و ﻳﻌﻘﻮب ﺑﺪوﮔﻔﺖ اﮐﻨﻮن ﺗﻮ ﻧﻴﺰ ﻣﺮا از ﻧﺎم ﺧﻮد ﺁﮔﺎﻩ ﺳﺎز .
ﺁن ﻣﺮد ﺟﻮاب داد : ﭼﺮا اﺳﻢ ﻣﺮا ﻣﻴﭙﺮﺳِﯽ ؟ و او رادر ﺁﻧﺠﺎ ﺑﺮﮐﺖ داد .
وﻳﻌﻘﻮب ﺁن ﻣﮑﺎن را ﻓﻨﻮﺋﻴﻞ ﻧﺎﻣﻴﺪ زﻳﺮا ﮐﻪ در ﺁﻧﺠﺎ ﺧﺪارا از روﺑﺮودﻳﺪﻩ ﺑﻮد ، و ﭼﻮن ازﻓﻨﻮﺋﻴﻞ ﮔﺬﺷﺖ ﺁﻓﺘﺎب ﺑﺮ وِی ﻃﻠﻮع ﮐﺮد وﺑﺮ ران ﺧﻮد ﻣﻴﻠﻨﮕﻴﺪ.
ازاﻳﻦ ﺳﺒﺐ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻨِﯽ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺗﺎ ﺑﻪ اﻣﺮوز ﻋﺮق اﻟﻨﺴﺎء را ﮐﻪ ﻋﻀﻠﻪ ران اﺳﺖ ﻧﻤﻴﺨﻮرﻧﺪ ، زﻳﺮا ﺧﺪا 2 ران ﻳﻌﻘﻮب را در ﻋﺮق اﻟﻨﺴﺎء ﻟﻤﺲ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد
"( ﺳﻔﺮ ﭘﻴﺪاﻳﺶ ، ﺑﺎِی ﺳِﯽ ودوم ،٣٢ -٢٢).
اختلاف و تناقض در مصلوب شدن و صعود مسیحانجیل متی درفصل 27 بند 39 ماجرای مصلوب شدن مسیح را اینطوری ذکر میکند:
دو دزد نیز یکی به دست راست و دیگری به دست چپ با مسیح مصلوب شدند و راهگذران به مسیح دشنام میدادند و همچنین آن دو دزد نیز که با وی مصلوب بودند اورا دشنام میدادند.
ولی انجیل لوقا در فصل 23 بند 39 میگوید:
یکی از دو جنایتکار مصلوب به وی دشنام میدادند :
((یکی از آن جنایتکار که به صلیب آویخته شده بود با ریشخند به او میگفت: مگر تو مسیح نیستی؟ خودت و مارا نجات بده!
اما آن دیگری با ملامت به اولی جواب داد از خدا نمیترسی؟ سر تو و او یک شکل حکم شده است در مورد ما منصفانه عمل شده چون ما به سزای اعمال خود میرسیم اما این مرد هیچ خطایی نکرده است.
حالا ملاحظه کنید که انجیل متی با صراحت میگوید:
که هردو دزد دشنام میدادند ولی انجیل لوقا با تاکید میگوید که یکی از آنها به مسیح دشنام میداد.
واز همه عجیب تر در انجیل متی فصل 12 بند 40 آمده است که مسیح گفت:
من همانند یونس که سه شبانه روز در شکم ماهی مانده در شکم زمین میمانم.
اما در انجیل (مرقس فصل 15 بند 42) آمده است که مسیح در قبر دو شب و یک روز بوده است .
یعنی یک ونیم شبانه روز , نه سه شبانه روز!
و ازین تناقضات در اناجیل بسیار زیاد است
کلیسا مسیح را معاشقه باز, بد اخلاق و اسراف کار معرفی میکنددر انجیل لوقا آمده است :
(( یکی از فریسیان عیسی را برای صرف غذا دعوت کرد . او به خانه آن فریسی رفت و برای خوردن طعام نشست.
در آن شهر زنی زندگی میکرد که رفتارش بر خلاف اخلاق بود چون او شنید که عیسی مسیح در خانه آن فریسی غذا میخورد در گلابدانی سنگی روغن معطر آورد و پشت سر عیسی و کنار پاهای او قرار گرفت و گریه کرد
به ادامه مطلب توجه کنید تا بدانید خرافات این آیین را...
چون اشکهایش پاهای عیسی را خیس کرد آنهارا با موهای خود خشک نمود و پاهای عیسی را بوسید و به روغن مالید.
وقتی صاحب خانه آنرا دید پیش خود گفت : (( اگر اون مرد واقعا" پیامبر میبود میدانست این زنی که اورا لمس میکند کیست و پطور زنی است , او زن بد کار و ناپاک است))
اما عیسی اون مرد را سرزنش میکند که اون زن از تو مهربانتر است.
ازوقتی که من داخل خانه شدم تو میبینی که او از بوسیدن پاهایم دست بر نمیدارد و او(زن) پاهای من را با روغن معطر مالید بنابر این بدان که محبت فراوان او نشان میدهد که گناهان بسیارش آمرزیده شده است.........!
و تا آخر قصه بوسیدن و لمس کردن است...
این چگونه پیامبر و چگونه خدایی است که با زنان معاشقه میکند؟!؟
آیا لمس کردن بدن یک زن نامحرم گناه نیست؟
و گذشته از آن کدام سلطان ظالم تر و متکبر تر از این پیدا میشود که کسی به پاهایش بیافتد و گریه کند و با موهایش آنرا خشک کند و به آن روغن معطر سیصد دیناری بمالد.
آیا کبر وگردن کشی ازین بیشتر سراغ دارید؟
شگفت آور اینکه بعد از آنهمه مفاسد اخلاقی و نا مشروع به گفته خودشان عیسی میگوید که گناهان بسیار آن زن بدکار آمرزیده شده است.
آیا اسراف , بوسیدن و لمس کردن بدن نامحرمان و اعمال نا مشروع سبب آمرزش گناهان است؟
مسیحیان چطور این حرف هارا که در کتب خودشان است میپذیرند .
مسیحیان دنیا بیدار شوید و دوباره خرافات تون را مطالعه کنید تا چه وقت خواب هستید !!!
اسحاق پیامبرﭘﺲ از ﻣﺮگ اﺑﺮاهیم، ﭘﺴﺮش اﺳﺤـــﺎق ﺟﺎﻧﺸﻴﻦ او ﻣﯽ ﺷﻮد، و ﭼﻮن ﺑﺎر دﻳﮕﺮ ﮐﻨﻌﺎن دﭼﺎر ﻗﺤﻄﯽ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ در ﻧﻈــﺮ ﻣﯽ ﮔﻴﺮد ﻣﺎﻧﻨﺪ ﭘﺪرش ﺑﻪ ﻣﺼﺮ ﺑﺮود،وﻟﯽ اﻳﻦ ﺑﺎر ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺎ ﻧﻈﺮ او ﻣﻮاﻓﻘﺖ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ:
«و ﺧﺪاوﻧﺪ ﻓﺮﻣﻮد اﮐﻨﻮن ﺗﻮ ﺑﻪ ﻣﺼﺮ ﻓﺮود ﻧﻴﺎ، ﺑﻠﮑﻪ در ﺟﺮار ﺳﺎﮐﻦ ﺷﻮ، و ﻣﻦ ﺗﻤﺎم اﻳﻦ زﻣﻴﻦ را ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﯽ دهم و ذرﻳﺖ ﺗﺮا ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﺘﺎرﮔﺎن ﺁﺳﻤﺎن ﮐﺜﻴﺮ ﻣﯽ ﮔﺮداﻧﻢ و ﺗﻤﺎم زﻣﻴﻦ را ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﯽ ﺑﺨﺸﻢ و از ذرﻳﺖ ﺗﻮ ﺟﻤﻴﻊ ﻣﻠﺖ های ﺟﻬﺎن را ﺑﺮﮐﺖ ﻣﯽ دهم زﻳﺮا ﮐﻪ اﺑﺮاهیم ﻗﻮل ﻣﺮا ﺷﻨﻴﺪ و اواﻣﺮ و اﺣﮑﺎم و ﻓﺮاﻳﺾ ﻣﺮا ﻧﮕﺎﻩ داﺷﺖ»
(ﺳﻔﺮ ﭘﻴﺪاﻳﺶ، ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و ﺷﺸﻢ، ۵-١).
در اﺷﺎرﻩ ﺑﺪﻳﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺗﻮرات وﻟﺘﺮ ﺗﺬﮐﺮ ﻣﯽ دهد ﮐﻪ اﺣﺘﻤﺎﻻ ﺧﺪاوﻧﺪ در ﻓﺮﺳﺘﺎدن اﻳﻦ وﺣﯽ ﻓﺮاﻣﻮش ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻏﻴﺮ از ﻣﻮﺿﻮع ﺧﺘﻨﻪ ﻓﺮزﻧﺪان ذﮐﻮر اﺳﺮاﺋﻴﻞ هیچگونه اﻣﺮ و ﺣﮑﻢ و ﻓﺮﺿﻴﻪ ای ﺑﻪ اﺑﺮاهیم اﺑﻼغ ﻧﮑﺮدﻩ ﺑﻮد.
ﺑﻪ دﺳﺘﻮر ﻳﻬﻮﻩ، اﺳﺤﺎق ﺑﻪ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺟﺮار ﻣﯽ رود، وﻟﯽ وی ﻧﻴﺰ در ﺁﻧﺠﺎ درﺳﺖ همانند ﺁﻧﭽﻪ ﭘﺪرش در ﻣﺼﺮ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد زن ﺧﻮد را ﺧﻮاهﺮش ﻣﻌﺮﻓﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ:
«ﭘﺲ اﺳﺤﺎق در ﺟﺮار اﻗﺎﻣﺖ ﻧﻤﻮد، و ﻣﺮدﻣﺎن ﺁﻧﺠﺎ درﺑﺎرﻩ زﻧﺶ Rebecca
(رﻓﻘﻪ) ﮐﻪ زﻧﯽ ﻧﻴﮑﻮ ﻣﻨﻈﺮ ﺑﻮد از او ﺟﻮﻳﺎ ﺷﺪﻧﺪ و او ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺧﻮاهر ﻣﻦ اﺳﺖ.
ﭘﺲ ﭼﻮن ﻣﺪﺗﯽ در ﺁﻧﺠﺎ ﺗﻮﻗﻒ ﻧﻤﻮد ﭼﻨﺎن اﺗﻔﺎق اﻓﺘﺎد ﮐﻪ اﺑﯽ ﻣﻠﮏ ﭘﺎدﺷﺎﻩ از درﻳﭽﻪ ﻧﻈﺎرﻩ ﮐﺮد و دﻳﺪ ﮐﻪ اﻳﻨﮏ اﺳﺤﺎق ﺑﺎ رﻓﻘﻪ ﻣﺰاح ﻣﯽ ﮐﻨﺪ.
ﭘﺲ اﺳﺤﺎق را ﻧﺰد ﺧﻮد ﺧﻮاﻧﺪ ﮔﻔﺖ هماﻧﺎ ﮐﻪ اﻳﻦ زوﺟﻪ ﺗﺴﺖ، و ﭼﺮا ﮔﻔﺘﯽ ﮐﻪ ﺧﻮاهر ﻣﻦ اﺳﺖ ﺗﺎ ﻳﮑﯽ از ﻗﻮم ﻣﻦ ﺑﺎ او همخوابه ﺷﻮد
و ﻣﺎ را ﺑﻪ ﮔﻨﺎﻩ ﺑﺰرﮔﯽ ﺁوردﻩ ﺑﺎﺷﯽ؟
(ﺳﻔﺮ ﭘﻴﺪاﻳﺶ، ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ وﺷﺸﻢ، ١٠-۶).
اﺳﺤﺎق دارای دو ﻓﺮزﻧﺪ اﺳﺖ ﺑﻨﺎم ﻋﻴﺴﻮ و ﻳﻌﻘﻮب، ﮐﻪ دوﻗﻠﻮ ﺑﺪﻧﻴﺎ ﺁﻣﺪﻩ اﻧﺪ، و ﭼﻮن ﻋﻴﺴﻮ زودﺗﺮ از ﻳﻌﻘﻮب ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺷﺪﻩ ﺣﻘﺎً ﺟﺎﻧﺸﻴﻨﯽ ﭘﺪر ﺑﺎ او اﺳﺖ،
وﻟﯽ در ﻋﻤﻞ ﻓﺮزﻧﺪ دﻳﮕﺮش ﻳﻌﻘﻮب، ﮐﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﻮرد ﻋﻼﻗﻪ ﻣﺎدر اﺳﺖ، ﺑﺎ ﺗﻮﻃﺌﻪ ای ﮐﻪ ﺑﻪ ﻃﺮاﺣﯽ ﻣﺎدرش ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻣﯽ دهد
اﻳﻦ ﺣﻖ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮی را از ﺑﺮادرش ﻏﺼﺐ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﺑﻌﺪا ﻳﻬﻮﻩ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﻋﻠﻢ ﺑﺪﻳﻦ ﻓﺮﻳﺒﮑﺎری ﺑﺮ ﺁن ﺻﺤﻪ ﻣﯽ ﮔﺬارد:
«... و ﭼﻮن اﺳﺤﻖ ﭘﻴﺮ ﺷﺪ و ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ از دﻳﺪن ﺗﺎر ﮔﺸﺘﻪ ﺑﻮد، ﭘﺴﺮ ﺑﺰرگ ﺧﻮد ﻋﻴﺴﻮ را ﻃﻠﺒﻴﺪﻩ ﺑﻪ وی ﮔﻔﺖ ﺗﺮﮐﺶ و ﮐﻤﺎن ﺧﻮﻳﺶ را ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻪ ﺻﺤﺮا ﺑﺮو و ﻧﺨﺠﻴﺮی ﺑﺮای ﻣﻦ ﺑﮕﻴﺮ ﺧﻮرﺷﯽ ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ دوﺳﺖ ﻣﯽ دارم ﺑﺮای ﻣﻦ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻧﺰد ﻣﻦ ﺣﺎﺿﺮ ﮐﻦ ﺗﺎ ﺑﺨﻮرم و ﺟﺎﻧﻢ ﻗﺒﻞ از ﻣﺮدﻧﻢ ﺗﺮا ﺑﺮﮐﺖ دهد
و ﭼﻮن اﺳﺤﻖ ﺑﻪ ﭘﺴﺮ ﺧﻮد ﻋﻴﺴﻮ ﺳﺨﻦ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ رﻓﻘﻪ ﮐﻪ زوﺟﻪ اﺳﺤﻖ ﺑﻮد ﺷﻨﻴﺪ و رﻓﺘﻪ ﭘﺴﺮ ﺧﻮد ﻳﻌﻘﻮب را ﺧﻮاﻧﺪﻩ ﮔﻔﺖ:
اﮐﻨﻮن ﮐﻪ ﻋﻴﺴﻮ ﺑﻪ ﺻﺤﺮا رﻓﺘﻪ ﺑﺴﻮی ﮔﻠﻪ ﺑﺸﺘﺎب و دوﺑﺰﻏﺎﻟﻪ ﺧﻮب از ﺑﺰها ﺑﺮای ﻣﻦ ﺑﻴﺎر ﺗﺎ از ﺁﻧﻬﺎ ﻏﺬاﺋﯽ ﺑﺮای ﭘﺪرت ﺑﻄﻮرﻳﮑﻪ دوﺳﺖ ﻣﯽ دارد ﺑﺴﺎزم و ﺁﻧﺮا ﻧﺰد ﭘﺪرت ﺑﺒﺮ ﺗﺎ ﺑﺨﻮرد و ﺗﺮا ﻗﺒﻞ از وﻓﺎﺗﺶ ﺑﺠﺎی ﻋﻴﺴﻮ ﺑﺮﮐﺖ دهد...
و رﻓﻘﻪ ﺟﺎﻣﻪ ﻓﺎﺧﺮ ﻋﻴﺴﻮ را ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻪ ﻳﻌﻘﻮب ﭘﻮﺷﺎﻧﻴﺪ،
و ﺧﻮرش و ﻧﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﭘﺨﺘﻪ ﺑﻮد ﺑﺪﺳﺖ ﭘﺴﺮ ﺧﻮد ﻳﻌﻘﻮب ﺳﭙﺮد.
ﭘﺲ ﻳﻌﻘﻮب ﻧﺰد ﭘﺪرﺧﻮد ﺁﻣﺪﻩ ﮔﻔﺖ ای ﭘﺪر، ﻣﻦ ﻧﺨﺴﺖ زادﻩ ﺗﻮ ﻋﻴﺴﻮ هﺴﺘﻢ و ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻤﻦ ﻓﺮﻣﻮدی ﮐﺮدم.
اﻻن ﺑﺮﺧﻴﺰ و ﺑﻨﺸﻴﻦ و از ﺷﮑﺎر ﻣﻦ ﺑﺨﻮر...
ﭘﺲ ﺷﺮاب ﺑﺮاﻳﺶ ﺁورد واﺳﺤﻖ ﺁن ﻃﻌﺎم و ﺷﺮاب را ﺑﺨﻮرد و ﺑﺮﮐﺖ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮی ﺧﻮد را ﺑﻪ او داد.
و ﭼﻮن از ﺑﺮﮐﺖ دادن ﺑﻪ ﺑﻌﻘﻮب ﻓﺎرغ ﺷﺪ، ﺑﻤﺠﺮد ﺑﻴﺮون رﻓﺘﻦ ﻳﻌﻘﻮب از ﺣﻀﻮر ﭘﺪر، ﺑﺮادرش ﻋﻴﺴﻮ از ﺷﮑﺎر ﺑﺎز ﺁﻣﺪ و او ﻧﻴﺰﺧﻮرﺷﯽ ﺳﺎﺧﺖ و ﻧﺰد ﭘﺪر ﺧﻮد
ﺁوردﻩ ﺑﺪو ﮔﻔﺖ ﭘﺪر ﻣﻦ ﺑﺮﺧﻴﺰ و از ﺷﮑﺎر ﭘﺴﺮ ﺧﻮد ﺑﺨﻮر ﺗﺎ ﺟﺎﻧﺖ ﻣﺮا ﺑﺮﮐﺖ دهد.
ﭘﺪرش اﺳﺤﺎق ﺑﻪ وی ﮔﻔﺖ ﺗﻮﮐﻴﺴﺘﯽ؟
ﮔﻔﺖ ﻣﻦ ﭘﺴﺮ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺗﻮ ﻋﻴﺴﻮ هستم.
ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻟﺮزﻩ ﺑﺮ اﺳﺤﺎق اﻓﺘﺎد و ﮔﻔﺖ ﭘﺲ ﺁن ﮐﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻧﺨﺠﻴﺮی ﺻﻴﺪ ﮐﺮدﻩ ﺑﺮاﻳﻢ ﺁورد و ﻗﺒﻞ از ﺁﻣﺪن ﺗﻮ او را ﺑﺮﮐﺖ دادم؟
ﻋﻴﺴﻮ ﻧﻌﺮﻩ ﻋﻈﻴﻢ و ﺗﻠﺦ ﺑﺮﺁوردﻩ ﺑﻪ ﭘﺪر ﺧﻮد ﮔﻔﺖ ای ﭘﺪرم ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﻴﺰ ﺑﺮﮐﺖ ﺑﺪﻩ.
ﮔﻔﺖ ﺑﺮادرت ﺑﻪ ﺣﻴﻠﻪ ﺁﻣﺪ و ﺑﺮﮐﺖ ﺗﺮا ﮔﺮﻓﺖ و او را ﺑﺮ ﺗﻮ ﺳﺮور ﺳﺎﺧﺘﻢ وهمه ﺑﺮادراﻧﺶ را ﻧﻴﺰ ﻏﻼﻣﺎن او ﮔﺮداﻧﻴﺪم و ﻏﻠﻪ و ﺷﻴﺮﻩ را رزق او دادم.
ﺑﻪ ﻧﺎﭼﺎر ﺗﻮ ﻧﻴﺰ ﺑﺮادر ﺧﻮد را ﺑﻨﺪﮔﯽ ﺧﻮاهﯽ ﮐﺮد»
(ﺳﻔﺮ ﭘﻴﺪاﻳﺶ، ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و هفتم، ۴٠-١).
داستان مضحک و بدون انديشه خلقت اسمان و زمين در اديان ابراهيمي.يكي از ايراداتي كه به اديان ابراهيمي وارد ميشود و نشان دهنده سطح علم و دانش خدا در اين اديان ميباشد داستان خلقت جهان هستي است كه هم در تورات و هم در قرآن با اندكي تغيير گفته شده است كه خدا در شش روز اسمان و زمين را خلق كرده است و...
حال نكته اي در اينجا مطرح ميشود كه هيچ گاه به ذهن خدا نرسيده است كه بفهمدد چه ادعاي بچگانه و خنده داري را مطرح كرده است و ما اين سوال را از كتاب بيست و سه سال زنده ياد علي دشتي براي شما مطرح ميكنيم و قضاوت را به خود شما واگذار ميكنيم.
تورات از مواريث گران بهاي تاريخ فكر بشري است
زيرا ساده لوحي اقوام ابتدايي راجع به پيدايش جهان و طرز تفكر حقيرانه اي كه ازخالق كائنات دارند در آن منعكس است.
برحسب اين كتاب خداوند آسمان ها و زمين را در ظرف شش روز آفريد و روز هفتم كه شنبه بود به استراحت پرداخت
پيش از آفرينش آسمان ها و زمين طبعاً خورشيدي وجود نداشت تا از طلوع و غروب آن روز و شبي پديد شود و بشر آن را براي خود معيار زمان قرار داده است.
آيا خداوند هم براي نشان دادن زمان آفرينش محتاج اين معيار بوده است؟
آيا شش روزي كه براي آفرينش جهان مصرف شده روزهاي كره زمين است يا مثلاً روزهاي سياره نپتون؟
علت حدوث روز و شب طلوع و غروب آفتاب است بر كره زمين.
اگر فرض كنيم كه خداوند هنوز آن ها را نيافريده است چگونه روز و شب حادث مي شود؟
آيا در ذهن حضرت موسي ممكن است معلول قبل از علت وجود داشته باشد؟
نقدی بر پنج پیامبر اوالعزمدراین مقاله سعی در بررسی پنج پیامبر اوالعزم یا صاحب کتاب و رد ارتباط آنها با نیروهای کنترل کننده جهان که عوام آنان را خداوند می نامند دارم
پیامبران صاحب کتاب از اینقرارند
نوح
ابراهیم
موسی
عیسی
محمد
نوح
این ناخدای کشتی و نجات دهنده نسل بشر ماهیتی کاملا افسانه ای داشته است و طبق نظریات زمین شناسان و باستان شناسان در ده هزار سال گذشته کلا طوفانی به این وسعت در پهنه زمین رخ نداده است
وکلا یهودیان و پیامبر آنان تمامی افسانه ها و رسوم ملل مختلف را نمونه برداری نموده و سپس به نام خود ثبت نموده اند و بسیاری بر این باورند که طوفان نوح در حقیقت کپی ناشیانه ای از افسانه قاره غرق شده آتلانتیس می باشد
ابراهیم
پدر ایمان
چرا ایمان پیامبران سامی دامنگیر خود آنان نمی گردد و تنها اطرافیان آنها را معذب می نماید ؟
البته مراسم قربانی کردن اسماعیل تنها یک نمایش برای خام کردن اطرافیان ابراهیم بوده است او مردی بسیار زیرک و تاجر مسلک بود که با انتساب بیابانی لم یزرع به خانه خدا(کعبه)مردی بسیار ثروتمند گردید
از عشق او به همسرش سارا داستانهای زیادی نوشته شده است که عاقبت این عشق آسمانی به،همبستری ابراهیم با کلفت سارا(هاجر )منتهی گردید
موسی
یکی از شرورترین و بدنهاد ترین پیامبران یهود می باشد او کلا در هر مکان و سمتی که بود به قول معروف نمک خورد و نمکدان شکست بر خلاف افسانه های که در مورد او وجود دارد او در خانواده سلطنتی فرعون رشد و نمو نکرد
بلکه یکی از کاهنان امپراتوری مصر بود که دسترسی به کتابخانه ها و علوم سری مصر باستان داشت و دانستن همین علوم بود
که او را در نزد مردم ساحری چیره دست و یا پیامبری معجزه گر نمایان ساخت به قول دانشمند و نویسنده مشهور و توانا آرتور سی کلارک مخترع ماهواره های مخابراتی :
تکنولوژی پیشرفته را نمی توان از جادو تشخیص داد!
این مرد شریف که باید الگویی برای امت خود باشد در شب فرار قوم بنی اسراییل از مصر به امت خود می گوید:تا آنجا که می توانید از همسایگان خود زر و غذا و سایرملزومات قرض بگیرید و بهیچ وجه به آنان در مورد عزیمت خود حرفی نزنید
این عمل دزدی است زیرا همسایگان خوش دل وساده برای راه انداختن کار دوستان یهودی خود به آنان قرضی دادند که تا ابد به آنان برگردانده نشد
خدایی که موسی در تورات با نام یهوه معرفی می کند وجودی وحشی ،عقده ای و نامهربان است که هیچ شباهتی به اهورمزدای مهربان و دانا و یا میترای مهرورز و خردمند ندارد و بیشتر به اهریمن می ماند
دو نوع تورات وجود دارد تورات عهد قدیم وتورات عهد جدید
در تورات عهد قدیم چیزی بجز دستوراتی برای کشتن وخوردن و همبستری و صد البته ختنه کردن وجود ندارد خدای تورات از مردان تنها چیزی که می خواهد ختنه کردن است و چند گرم پوست اضافه در آلت آقایان برای واجب الوجود اهمیتی حیاتی دارد
اما تورات عهد جدید پس از مهاجرت عده ای از یهودیان به ایران در دوره کورش بزرگ و پس از فتح بابل نگاشته شده و با اینکه نگارندگان این کتاب درک ناقصی از رویارویی با فرهنگ والا و نوین آریایی دارند اما از نظر محتوی بسیار به روز تر و نوین تر از تورات عهد قدیم می باشد و حداقل بارقه ای از جهان بینی ولو مسخره در آن به چشم می خورد
عیسی
تنها مصلح و شخص نیکوکار در میان پیامبران یهود ،که عده ای در وجود داشتن او شک دارند و عده دیگر او را نیکو کاری معمولی فرض کرده که توسط امپراتور کنستانتین مبدل به یک قدیس و فراتر از آن تبدیل به خدا شد
ولی در مورد عیسی همیشه یک علامت سوال در اذهان نقش می بندد:
چرا کسی که مرده را زنده می کرد خود سر انجام کشته شد؟
محمد
شارلاتان ترین و حقه باز ترین و زنباره ترین پیامبر صاحب کتاب است کارهایی که او در زمان حیاتش انجام داد اگر امروزه انجام می داد به هزاران بار اعدام محکوم میشد
از همبستری با دختر نه ساله گرفته(عایشه)تا به کام مرگ فرستادن نزدیکترین یاران خود برای کام جویی از همسرانشان
محمد نه انسانی نیکوکار و صلح جو مانند عیسی بود
و نه کاهنی آگاه به تکنولوژی باستانی همانند موسی،
او تنها مردی زیرک بود که از زمان و مکان به بهترین وجه برای رسیدن به آرزوهای خود استفاده نمود و تمامی این رذایل را تحت لوای وجودی بی زبان به نام الله انجام داد
قران او که از نظر عده ای بیسواد و امی معجزه او تلقی می شود خزعبلاتی کپی شده از انجیل و تورات است
و الله مسلمانان که آفریننده جهانیان است هیچ اطلاعی راجع به گرد بودن زمین،چرخیدن زمین به دور خورشید ،نظریه کوانتوم و یا نسبیت ندارد
و تا دلتان بخواهد پر از داستان های سخیف و بی ارزشی مانند یوسف و زلیخا است این کتاب آسمانی همواره در پی سرویس دادن به صاحب خود می باشد
تا جاییکه در آن آمده است
روزی محمد با زنان خود نزاع کرد و به مسجد پناه بردو سوگند خورد که دیگر به نزد همسران خود نمی رود
پس از چند گاهی شهوت بر او مستولی گردید
و بلافاصله آیه ای از طرف الله بر او نازل گردید که ای محمد چرا چیزی که ما بر تو حلال کردیم بر خود حرام می کنی و بلافاصله محمد به نزد همسران خود بازگشت وکام دل ستاند
لوط پیامبرلوط ﺑﺮادرزادﻩ اﺑﺮاهیمﮐﻪ همراه او از اُور ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﮐﻨﻌﺎن ﺁﻣﺪﻩ وﻟﯽ ﺑﻪ ﻣﺼﺮ ﻧﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖدر ﺷﻬﺮ ﺳﺪوم ﺳﮑﻮﻧﺖ ﻣﯽ ﮔﺰﻳﻨﺪ،وﻟﯽ ﻣﺤﻴﻂ زﻧﺪﮔﯽ او ﺑﺮاﻳﺶ ﻧﺎﺧﻮﺷﺎﻳﻨﺪ اﺳﺖ، زﻳﺮا ﻣﺮدم ﺳﺪوم ﻋﻤﺪﺗﺎً همجنس ﺑﺎز وﻟﻮاط ﮐﺎرﻧﺪ (اﺻﻄﻼﺣﯽ ﮐﻪ ﻧﺎم ﻟﻮط ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ).
ﺑﻬﻤﻴﻦ ﺟﻬﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ دو ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺻﻮرت دو ﻣﺮد ﺟﻮان ﻧﺰد او
ﻣﯽ ﻓﺮﺳﺘﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ وی ﺧﺒﺮ دهند ﮐﻪ ﻳﻬﻮﻩ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺑﻪ ﻧﺎﺑﻮدی ﺳﺪوم و ﺳﺎﮐﻨﺎن ﺁن ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ:
«... و وﻗﺖ ﻋﺼﺮ ﺁن دو ﻧﻔﺮ وارد ﺳﺪوم ﺷﺪﻧﺪ و ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﻟﻮط درﺁﻣﺪﻧﺪ و وی ﻧﺎن ﻓﻄﻴﺮ ﭘﺨﺖ، ﭘﺲ ﺗﻨﺎول ﮐﺮدﻧﺪ.
اﻣﺎهﻨﻮز ﺑﻪ ﺧﻮاب ﻧﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﺮدان ﺷﻬﺮ از ﺟﻮان و ﭘﻴﺮ از هر ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺎﻧﻪ ﻟﻮط را اﺣﺎﻃﻪ ﮐﺮدﻧﺪ و ﺑﻪ او ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺁن دوﻣﺮد را ﮐﻪ اﻣﺸﺐ ﺑﻪ ﻧﺰد ﺗﻮ درﺁﻣﺪﻩ اﻧﺪ ﻧﺰد ﻣﺎ ﺑﻴﺮون ﺁر.
ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻟﻮط ﻧﺰد اﻳﺸﺎن ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪ و در را از ﻋﻘﺐ ﺧﻮد ﺑﺒﺴﺖ،
و ﮔﻔﺖ ای ﺑﺮادران ﻣﻦ، زﻧﻬﺎر ﺑﺪی ﻣﮑﻨﻴﺪ.
اﻳﻨﮏ ﻣﻦ دو دﺧﺘﺮ دارم ﮐﻪ ﻣﺮد را ﻧﺸﻨﺎﺧﺘﻪ اﻧﺪ.
اﻳﺸﺎن را اﻻن ﻧﺰد ﺷﻤﺎ ﺑﻴﺮون ﺁورم ﺗﺎ همگی ﺷﻤﺎ ﺁﻧﭽﻪ در ﻧﻈﺮﺗﺎن ﭘﺴﻨﺪ ﺁﻳﺪ ﺑﺎ اﻳﺸﺎن ﺑﮑﻨﻴﺪ، ﻟﮑﻦ ﮐﺎری ﺑﻪ اﻳﻦ دو ﻣﺮد ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ.
ﮔﻔﺘﻨﺪ دورﺷﻮ وﮔﺮﻧﻪ ﺑﺎ ﺧﻮد ﺗﻮ از اﻳﺸﺎن ﺑﺪﺗﺮ ﮐﻨﻴﻢ. ﭘﺲ ﺑﻪ ﻟﻮط هجوم ﺁوردﻧﺪ ﺗﺎ در را ﺑﺸﮑﻨﻨﺪ، وﻟﯽ ﺁن دو ﻣﺮد ﻟﻮط را ﻧﺰد ﺧﻮد ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ درﺁوردﻧﺪ و در را ﺑﺴﺘﻨﺪ و ﺁن اﺷﺨﺎص را ﮐﻪ ﺑﺮ در ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻮدﻧﺪ از ﺧﺮد و ﺑﺰرگ ﮐﻮر ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﻗﺪرت ﭘﻴﺪا ﮐﺮدن در را ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ.
ﭘﺲ ﺑﻪ ﻟﻮط ﮔﻔﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﭘﺴﺮان و دﺧﺘﺮان و داﻣﺎدان ﺧﻮد و هر ﮐﻪ را در ﺷﻬﺮ داری از اﻳﻦ ﻣﮑﺎن ﺑﻴﺮون ﺁور،
زﻳﺮا ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ را ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ اﺳﺖ ﺗﺎ ﺁﻧﺮا هلاک ﮐﻨﻴﻢ، اﻣﺎ ﺑﻨﻈﺮ داﻣﺎدان ﻟﻮط اﻳﻦ ﺳﺨﻦ ﻣﺴﺨﺮﻩ ﺁﻣﺪ و در ﺷﻬﺮﻣﺎﻧﺪﻧﺪ.
و هنگامﻃﻠﻮع ﻓﺠﺮ ﺁن دو ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺑﻪ ﻟﻮط ﮔﻔﺘﻨﺪ ﮐﻪ در رﻓﺘﻦ ﺷﺘﺎب ﮐﻨﺪ.
و ﭼﻮن ﺁﻓﺘﺎب ﻃﻠﻮع ﮐﺮد ﻟﻮط و زن و دﺧﺘﺮاﻧﺶ از ﺳﺪوم ﺑﺠﺎﻧﺐ ﺻﻮﻏﺮ ﺑﻴﺮون رﻓﺘﻨﺪ،
ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮ دو ﺷﻬﺮ ﺳﺪوم و ﻋﻤﻮرﻩ ﺑﺎران ﮔﻮﮔﺮد و ﺁﺗﺶ از ﺁﺳﻤﺎن ﺑﺎراﻧﻴﺪ و ﺁن ﺷﻬﺮها و ﺗﻤﺎم وادی و ﺟﻤﻴﻊ ﺳﮑﻨﻪ ﺁﻧﻬﺎ و ﻧﺒﺎﺗﺎت زﻣﻴﻦ را واژﮔﻮن ﺳﺎﺧﺖ.
اﻣﺎ زن ﻟﻮط از ﻋﻘﺐﺧﻮد ﻧﮕﺮﻳﺴﺖ و ﺳﺘﻮﻧﯽ از ﻧﻤﮏ ﺷﺪ. همسر لوط بنا بر برخی روایت ها همان کسی بود که قوم را نسبت به حضور دو پسر جوان زیبا روی ( فرشتگان الاهی ) در منرل لوط آگاه نموده بود .
(تورات – سفر پیدایش – باب نوزده – آیه سی و ششم)
و ﻟﻮط از ﺻﻮﻏﺮ ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪﻩ ﺑﺎ دو دﺧﺘﺮ ﺧﻮد ﺑﻪ ﮐﻮﻩ درﺁﻣﺪ و در ﻣﻐﺎرﻩ ای
ﺳﮑﻨﯽ ﮔﺮﻓﺖ.
و دﺧﺘﺮ ﺑﺰرگ ﺑﻪ ﮐﻮﭼﮏ ﮔﻔﺖ: اﻳﻨﮏ ﭘﺪر ﻣﺎ ﭘﻴﺮ ﺷﺪﻩ و ﻣﺮدی ﺑﺮ روی زﻣﻴﻦ ﻧﻤﺎﻧﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺣﺴﺐﻋﺎدت ﮐﻞ ﺟﻬﺎن ﺑﻪ ﻣﺎ درﺁﻳﺪ.
ﺑﻴﺎ ﺗﺎ ﭘﺪر ﺧﻮد را ﺷﺮاب ﺑﻨﻮﺷﺎﻧﻴﻢ و ﺑﺎ او همبستر ﺷﻮﻳﻢ ﺗﺎ ﻧﺴﻠﯽ از ﭘﺪر ﺧﻮد ﻧﮕﺎﻩ دارﻳﻢ.
ﭘﺲ در همان ﺷﺐ ﭘﺪرﺧﻮد را ﺷﺮاب ﻧﻮﺷﺎﻧﻴﺪﻧﺪ و دﺧﺘﺮ ﺑﺰرگ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﺎ ﭘﺪر ﺧﻮﻳﺶ هﻤﺨﻮاب ﺷﺪﻩ و واﻗﻊ ﺷﺪ ﮐﻪ روز دﻳﮕﺮ ﺧﻮاهر ﺑﺰرگ ﺑﻪ ﮐﻮﭼﮏ ﮔﻔﺖ اﻳﻨﮏ ﺷﺐ ﭘﻴﺶ ﺑﺎ ﭘﺪرم همخواب ﺷﺪم.
ﭘﺲ اﻣﺸﺐ ﻧﻴﺰ او را ﺷﺮاب ﺑﻨﻮﺷﺎﻧﻴﻢ و اﻳﻦﺑﺎر ﺗﻮ ﺑﺎ او همخواب ﺷﻮ ﺗﺎ هر دو ﻧﺴﻠﯽ از ﭘﺪر ﺧﻮد ﻧﮕﺎﻩ دارﻳﻢ.
ﭘﺲ ﺁن ﺷﺐ ﻧﻴﺰ ﭘﺪر ﺧﻮد را ﺷﺮاب ﻧﻮﺷﺎﻧﻴﺪﻧﺪ و دﺧﺘﺮﮐﻮﭼﮏ ﺑﺎ او هﻤﺨﻮاب ﺷﺪ.
و هر دو دﺧﺘﺮ ﻟﻮط از ﭘﺪر ﺧﻮد ﺑﺎردار ﺷﺪﻧﺪ، و دﺧﺘﺮ ﺑﺰرگ ﭘﺴﺮی زاﺋﻴﺪ ﮐﻪ او را ﻣﻮﺁب ﻧﺎم داد و او ﭘﺪر ﻣﻮﺁﺑﻴﺎن اﺳﺖ،
و دﺧﺘﺮ ﮐﻮﭼﮏ ﻧﻴﺰ ﭘﺴﺮی زاﺋﻴﺪ ﮐﻪ او را ﺑﻦ ﻋﻤﯽ ﻧﺎم داد و وی ﭘﺪر ﺑﻨﯽ ﻋﻤﻮن اﺳﺖ»
(ﺧﻼﺻﻪ ﺷﺪﻩ از ﺳﻔﺮ ﭘﻴﺪاﻳﺶ، ﺑﺎب ﻧﻮزدهم).
لوط پیامبر
پیامبران در آئین های توحیدیاﻋﺘﺒﺎری ﮐﻪ در هر دو ﺟﻬﺎن ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ و اﺳﻼم ﺑﻪ ﺗﻮرات ﺗﻌﻠﻖ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ، ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻴﺶ از ﺁﻧﮑﻪ ﺑﻪ ارزش واﻗﻌﯽﺧﻮد اﻳﻦ ﮐﺘﺎب ﻣﺮﺑﻮط ﺑﺎﺷﺪ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ارزﺷﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻳﻦ دو ﺁﺋﻴﻦ، ﻳﮑﯽ ﺑﻄﻮر ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ و دﻳﮕﺮی ﺑﻄﻮر ﻏﻴﺮ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺑﺮای ﺁن ﻓﺮاهﻢ ﺁوردﻩ اﻧﺪ، و ﻧﻘﺶ اﺳﺎﺳﯽ را در اﻳﻦ ﻣﻮرد ﻋﻴﺴﯽ دارد.زﻳﺮا ﻋﻴﺴﯽ ﺧﻮدش ﻳﻬﻮدی ﺑﻮد،و ﺗﻤﺎم زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮﻳﺶ را در ﺳﺮزﻣﻴﻨﯽ ﻳﻬﻮدی و در درون ﺟﺎﻣﻌﻪ ای ﻳﻬﻮدی ﮔﺬراﻧﻴﺪ.
اﻃﻼﻋﺎت ﻣﺬهبی او ﺗﻤﺎﻣﺎ از ﺗﻮرات ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮد وﻃﺮف ﺧﻄﺎب او ﻧﻴﺰ در هﻤﻪ ﻣﻮﻋﻈﻪ هایش ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺑﻮدﻧﺪ.
ﺑﺪﻳﻦ ﺟﻬﺖ ﺑﺮای اﻳﻨﮑﻪ ﭘﻴﺎم ﺗﺎزﻩ وی ﮔﻮش ﺷﻨﻮاﺋﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ راهی ﺟﺰ اﻳﻦ ﺑﺮای او ﻧﺒﻮد ﮐﻪ اﻳﻦ ﭘﻴــﺎم را ﻧﺎﻗﺾ ﺗﻮرات ﻧﺪاﻧﺪ، ﺑﻠﮑﻪ ﻣﮑﻤﻞ ﺁن ﺑﺸﻤﺎرد: «ﻓﮑﺮ ﻧﮑﻨﻴــﺪ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺁﻣﺪﻩام ﺗﺎ ﺗﻮرات و ﻧﻮﺷﺘﻪ هﺎی ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان را ﻣﻨﺴﻮخ ﮐﻨﻢ، ﺑﻠﮑﻪ ﺁﻣﺪﻩ ام ﺗﺎ ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﮐﻤﺎل ﺑﺮﺳﺎﻧﻢ.
ﻳﻘﻴﻦ ﺑﺪاﻧﻴﺪ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺁﺳﻤﺎن و زﻣﻴﻦ ﺑﺮﺟﺎی هستندهیچ ﺣﺮﻓﯽ و ﻧﻘﻄﻪ ای از ﺗﻮرات از ﺑﻴﻦ ﻧﺨﻮاهد رﻓﺖ ﺗﺎ همه ﺁن ﺗﺤﻘﻖ ﻳﺎﺑﺪ» (ﻣﺘﯽ، ﺑﺎب ﭘﻨﺠﻢ، ١٧
و١٨)،
در ﺻﻮرﺗﯽ ﮐﻪ ﻋﻤﻼ ﺧﻮد وی ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺣﺮف هاو ﻧﻘﻄﻪ های ﺑﺴﻴﺎری از ﺗﻮرات را ﺗﻐﻴﻴﺮ داد،
ﺑﻠﮑﻪ اﺻﻮﻻ ﺑﺮداﺷﺘﯽ از ﺧﺪا و دﻳﻦ و اﺻﻮل اﺧﻼﻗﯽ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﺪان ﻣﻄﺮح ﮐﺮد ﮐﻪ درﺳﺖ در ﻧﻘﻄﻪ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺑﺮداﺷﺖ های ﺗﻮراﺗﯽ ﺑﻮد.
ﻧﺘﻴﺠﻪ اﻳﻦ ﺷﺪ ﮐﻪ وﻗﺘﻴﮑﻪ ﭘﻴﺎم ﻋﻴﺴﯽ - ﮐﻪ اﻳﻦ ﺑﺎر ﻳﮏ ﭘﻴﺎم ﺟﻬﺎﻧﯽ و ﻧﻪ ﺻﺮﻓﺎً ﻳﻬﻮدی ﺑﻮد - ﺑﻪ ﺧﺎرج از ﻣﺮزهای ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎﺋﯽ و ﻧﮋادی و ﻣﺬهﺒﯽ ﻗﻮم ﮐﻮﭼﮏ ﻳﻬﻮد رﻓﺖ و در اﻣﭙﺮاﺗﻮری ﭘﻬﻨﺎور رم و ﻣﺤﻴﻂ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻧﺎﺳﺎﻟﻢ ﺁن زﻣﻴﻨﻪ ﻣﺴﺎﻋﺪی را در درون ﻃﺒﻘﺎت ﻣﺤﺮوم و ﻏﻼﻣﺎن ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﺮای ﮔﺴﺘﺮش ﺧﻮد ﻳﺎﻓﺖ،
اﻳﻦ ﭘﻴﺎم (ﮐﻪ ﺑﻌﺪا اﻧﺠﻴﻞ ﻧﺎم ﮔﺮﻓﺖ)
ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺧﻮد ﻋﻴﺴﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺑﻮد دﻧﺒﺎﻟﻪ و ﻣﮑﻤﻞ ﭘﻴﺎم دﻳﮕﺮی ﺑﻪ ﻧﺎم ﺗﻮرات اﻋﻼم ﺷﺪ ﮐﻪ ﮐﺘﺎب ﻣذهبی ﻳﮑﯽ از ﻣﺘﺼﺮﻓﺎت ﮐﻮﭼﮏ اﻳﻦ اﻣﭙﺮاﺗﻮری در ﺑﺨﺶ ﺧﺎوری درﻳﺎی ﻣﺪﻳﺘﺮاﻧﻪ ﺑﻮد، و ﻧﻮﻣﺬهبان ﻣﺴﻴﺤﯽ اﻟﺰاﻣﺎ ﻣﯽ ﺑﺎﻳﺴﺖ هر دو ﭘﻴﺎم را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﭘﻴﺎم هائی واﺑﺴته ﺑﻪ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ و ﻣﮑﻤﻞ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺑﭙﺬﻳﺮﻧﺪ،
در ﺻﻮرﺗﻴﮑﻪ ﺑﺨﺶ ﺗﻮراﺗﯽ ﺁن ﻧﻪ ﺑﺎ ﺁﻧﺎن ارﺗﺒﺎﻃﯽ داﺷﺖ
و ﻧﻪ از ﻧﻈﺮ ﻣﺤﺘﻮی ﭘﺎﺳﺨﮕﻮی ﻧﻴﺎزهﺎی ﻓﺮدی و اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺁﻧﺎن ﺑﻮد.
ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪﺳﯽ ﮐﻪ ﺑﻌﺪا ﺑﻪ ﻧﺎم اﻧﺠﻴﻞ
ﺑﺪاﻧﺎن ﻋﺮﺿﻪ ﺷﺪ ﺗﺮﮐﻴﺐ ﻧﺎﻣﺘﺠﺎﻧﺴﯽ از ﺗﻮرات ﮐﻬﻦ و از اﻧﺠﻴﻞ ﻧﻮ ﺑﻮد، ﮐﻪ اﻟﺰاﻣﺎ ﻳﻬﻮﻩ ﺧﺪای ﺗﻮرات را ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﻌﺮﻳﻒ اﻳﻨﺸﺘﺎﻳﻦ ﺧﺪاﻳﯽ ﺷﺮور، اﻧﺘﻘﺎﻣﺠﻮ، ﮐﻴﻨﻪ ﺗﻮز و ﺣﻘﻴﺮ ﺑﻴﺶ ﻧﻴﺴﺖ ﻣﺮادف ﺑﺎ همان ﭘﺪر ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﻣﯽ ﺷﻤﺮد ﮐﻪ اﻧﺠﻴﻞ ﻋﻴﺴﯽ
او را ﻣﻈﻬﺮ اﻋﻼی ﮔﺬﺷﺖ و ﻣﺤﺒﺖ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد.
ﺑﻪ ﻣﻮازات اﻳﻦ اﺳﺘﺤﺎﻟﻪ، ﺷﻴﻮخ ﻣﺬهبی ﻗﻮم ﻳﻬﻮد ﭼﻮن اﺑﺮاهﻴﻢ و
ﻟﻮت و اﺳﺤﺎق و ﻳﻌﻘﻮب و ﻣﻮﺳﯽ و ﻳﻮﺷﻊ و ﻋﺬرا و اﺷﻌﻴﺎء و دﻳﮕﺮان ﻧﻴﺰ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ ﺟﻬﺎن ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﺷﺪﻧﺪ
و از اﻳﻦ راﻩ در ﻃﻮل ﻗﺮون ﻣﺘﻮاﻟﯽ ﻣﺘﻔﮑﺮان و هنروران ﻣﺴﻴﺤﯽ ﻗﺒﻞ و ﺑﻌﺪ از دوران رﻧﺴﺎﻧﺲ همه اﻳﻦ ﺷﻴﻮخﻣﺤﻠﯽ ﺗﻮرات را در هاﻟﻪ ای از ﺗﻘﺪس ﺟﺎی دادﻧﺪ ﮐﻪ در ﺧﻮد ﺗﻮرات ﻣﻄﻠﻘﺎً ﻧﺸﺎﻧﯽ از ﺁن وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺖ.
واﻗﻌﻴﺖ ﺗﺎرﻳﺨﯽ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ اﮔﺮ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﭘﺎ ﺑﻪ ﻣﻴﺪان ﻧﮕﺬاﺷﺘﻪ ﺑﻮد اﻣﺮوز اﺛﺮی از ﺗﻮرات ﺟﺰ در ﻧﺰد ﺧﻮد ﻣﻠﺖ ﮐﻮﭼﮏ ﻳﻬﻮد ﺑﺎﻗﯽ ﻧﻤﺎﻧﺪﻩ ﺑﻮد،
و ﺻﺪها ﻣﻴﻠﻴﻮن ﻣﺮدﻣﯽ ﮐﻪ اﻣﺮوزﻩ ﺁن را ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس ﺧﻮﻳﺶ ﻣﯽ ﺷﻤﺎرﻧﺪ اﺣﺘﻤﺎﻻ ﺣﺘﯽ ﻧﺎﻣﯽ از ﺁن ﻧﻴﺰﻧﺸﻨﻴﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ.
ﮔﺮﮔﻮﻧﯽ ﻣﺸﺎﺑﻪ ای در همین زﻣﻴﻨﻪ در ﺟﻬﺎن اﺳﻼم ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺖ، زﻳﺮا اﻳﻦ ﺑﺎر ﻣﺤﻤﺪ ﻧﻴﺰ - ﺑﺎ ﺁن ﮐﻪ ﻳﻬﻮدی ﻧﺒﻮد -ﺁﺋﻴﻦ ﻧﻮﺧﺎﺳﺘﻪِ ﺧﻮد را، ﺑﻨﺎ ﺑﻪ ﻋﻠﻠﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﻔﺼﻴﻞ از ﺟﺎﻧﺐ ﭘﮋوهﺸﮕﺮان ﻣﻮرد ارزﻳﺎﺑﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ، ﻧﻪ ﻳﮏ ﻣﺬهﺐ
ﻧﻮ ﺑﻠﮑﻪ اداﻣﻪ دو ﺁﺋﻴﻦ ﺗﻮﺣﻴـــﺪی دﻳﮕﺮ ﻳﻬﻮدی و ﻣﺴﻴﺤﯽ اﻋﻼم ﮐﺮد ﮐﻪ ﺟﻤﻌﯽ از ﭘﻴﺮوان ﺁﻧﻬﺎ در ﻋﺮﺑﺴﺘﺎن و درﺳﺮزﻣﻴﻦ های دﻳﮕﺮ ﺧﺎور ﻧﺰدﻳﮏ ﻣﺴﺘﻘﺮ ﺑﻮدﻧﺪ.
در ﻧﺘﻴﺠﻪ همان اﺳﺘﺤﺎﻟﻪ ای ﮐﻪ در ﺟﻬﺎن ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ در ﻣﻮرد ﺗﺒﺪﻳﻞ
ﺷﻴﻮخ ﻳﻬﻮدی ﺑﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان ﻣﺴﻴﺤﯽ ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد در ﺟﻬﺎن اﺳﻼﻣﯽ ﻧﻴﺰ در اﻣﺮ ﺗﺒﺪﻳﻞ اﻳﻦ ﺷﻴﻮخ ﺑﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان ﻋﺎﻟﻢ
اﺳﻼم اﻧﺠﺎم ﮔﺮﻓﺖ.
اﺑﺮاهیم ﻟﻮت، اﺳﺤﺎق، ﻳﻌﻘﻮب، ﻣﻮﺳﯽ، ﻳﻮﺷﻊ، ﺷﺎﺋﻮل، داوود، ﺳﻠﻴﻤﺎن، اﻳﻮب، ﻋﺬرا، ﻳﻮﻧﺲ، ازﭼﻬﺎر ﭼﻮب ﺻﺮﻓﺎ ﻳﻬﻮدی ﺧﻮدﺷﺎن ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪﻧﺪ
و ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﺑﺮای ﺗﻤﺎم ﺟﻬﺎﻧﻴﺎن ﺷﺪﻧﺪ ﮐﻪ رﺳﺎﻟﺖ ﺁﻧﻬﺎ
ﻣﻄﻠﻘﺎً ﺑﺎ ﺁﻧﭽﻪ در ﺧﻮد ﺗﻮرات درﺑﺎرﻩ ﺁﻧﺎن ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﺗﻄﺒﻴﻖ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ و ﺳﺨﻨﺎﻧﯽ ﮐﻪ از زﺑﺎن ﺁﻧﻬﺎ در ﻣﻮرد وﺣﺪاﻧﻴﺖ اﻟﻬﯽ و دﻋﻮت ﺑﻪ ﻗﺒﻮل ﺁن ﻧﻘﻞ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﮐﻠﯽ ﻏﻴﺮ از ﺁن ﺳﺨﻨﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻳﺸﺎن در ﺗﻮرات در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﻳﻬﻮﻩ و ﻗﻮمﻳﻬﻮد ﺑﻪ زﺑﺎن ﻣﯽ ﺁورﻧﺪ.
ﺟﻬﺎن ﭘﺲ از ﻣﺮگدر ﺁﺋﻴﻦ های ﺗﻮﺣﻴﺪیﻣﻔﻬﻮم ﺑﻬﺸﺖ و دوزخ ﮐﻪ از ﺿﻮاﺑﻂ ﺑﻨﻴﺎدی ﺁﺋﻴﻦ های ﺗﻮﺣﻴﺪی اﺳﺖ و ﻧﻘﺶ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻬﻤﯽ در زﻧﺪﮔﯽ روزﻣﺮﻩ ﻣﺴﻴﺤﻴﺎن و ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن دارد،
ﺑﻪ ﺧﻼف ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻨﻄﻘﺎ اﻧﺘﻈﺎر ﻣﯽ ﺗﻮان داﺷﺖ در هر ﮐﺪام از اﻳﻦ ﺳﻪ ﺁﺋﻴﻦ ﺑﺎ دوﺗﺎی دﻳﮕﺮ ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ
و درک ﭼﻨﻴﻦ ﺗﻀﺎدی در ﺑﺮداﺷﺖ های ﻣﺎوراء اﻟﻄﺒﻴﻌﻪ ﺳﻪ ﺁﺋﻴﻨﯽ ﮐﻪ ﺧﺪای ﻣﺸﺘﺮک و ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺣﻘﺎﻳﻖ ﻣﺬهﺒﯽ ﻣﺸﺘﺮک دارﻧﺪ از دﻳﺮﺑﺎز ﺑﺮای ﺑﺴﻴﺎری از ﻣﻔﺴﺮان ﻣﺬهﺒﯽ دﺷﻮار ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ،
در ﻳﮑﯽ از اﻳﻦ ﺁﺋﻴﻦ ها اﺳﺎﺳﺎ وﺟﻮد ﺑﻬﺸﺖ و دوزﺧﯽ ﻣﻨﻈﻮر ﻧﺸﺪﻩ اﺳﺖ و ﺁﻧﭽﻪ هم ﮐﻪ اﻣﺮوز در اﻳﻦزﻣﻴﻨﻪ در ﺁن وﺟﻮد دارد ﺑﻌﺪها و ﺁﻧﻬﻢ ﺑﺼﻮرﺗﯽﮐﺎﻣﻼﻣﺒﻬﻢ ﺑﺪان اﻓﺰودﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ،
در دﻳﮕﺮی ﻓﻘﻂ از دوزخ ﺑﺼﻮرﺗﯽ ﮐﻤﺎﺑﻴﺶ ﻣﺸﺨﺺ ﺳﺨﻦ ﻣﯽ رود و ﺑﻬﺸﺖ ﻣﺎهﻴﺘﯽ ﺻﺮﻓﺎً ﻣﻌﻨﻮی دارد ﮐﻪ از ﺁن ﺗﻮﺻﻴﻒ روﺷﻨﯽ ﺑﻌﻤﻞ ﻧﻴﺎﻣﺪﻩ اﺳﺖ،
در ﺳﻮﻣﯽ ﺑﻄﻮر ﻣﺸﺨﺺ ﺑﻬﺸﺖ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺑﺎﻏﯽ ﭘﻬﻨﺎور وهمیشه ﺳﺮﺳﺒﺰ و ﭘﺮ از ﺟﻮی های ﺷﻴﺮ و ﻋﺴﻞ و ﺷﺮاب ﻃﻬﻮر و درﺧﺘﺎن ﻣﻴﻮﻩ دار و ﺣﻮرﻳﺎن و ﻏﻼﻣﺎن ﺑﻬﺸﺘﯽ و ﺟﻬﻨﻢ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺳﻴﺎهﭽﺎﻟﯽ ﺁﺗﺸﻴﻦ و ﺁﮐﻨﺪﻩ از ﺷﻴﺎﻃﻴﻦ ﺗﺎزﻳﺎﻧﻪ ﺑﺮ دﺳﺖ و ﺁب ﺟﻮﺷﺎن و ﻏﺬای ﭼﺮﮐﻴﻦ و درﺧﺖ زﻗﻮم ﺗﻮﺻﻴﻒ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ.
در پستهای بعدی دیدگاه هرکدام از این سه آئین در مورد دنیای پس از مرگ بطور کامل شرح داده خواهد شد
نکاح با زن مطلقه مقایسه دیدگاه قران و عهد عتیقدیدگاه قران«وَ الْمُطَلَّقاتُ يَتَرَبَّصْنَ بِأَنْفُسِهِنَّ ثَلاثَةَ قُرُوءٍ وَ لا يَحِلُّ لَهُنَّ أَنْ يَكْتُمْنَ ما خَلَقَ اللَّهُ فِي أَرْحامِهِنَّ إِنْ كُنَّ يُؤْمِنَّ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ وَ بُعُولَتُهُنَّ أَحَقُّ بِرَدِّهِنَّ فِي ذلِكَ إِنْ أَرادُوا إِصْلاحاً وَ لَهُنَّ مِثْلُ الَّذِي عَلَيْهِنَّ بِالْمَعْرُوفِ وَ لِلرِّجالِ عَلَيْهِنَّ دَرَجَةٌ وَ اللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ» (بقره ،228):
زنان مطلقه، بايد به مدت سه مرتبه عادت ماهانه ديدن (و پاك شدن) انتظار بكشند! (عده نگهدارند) و اگر به خدا و روز رستاخيز، ايمان دارند براى آنها حلال نيست كه آنچه را خدا در رحمهايشان آفريده، كتمان كنند.
و همسرانشان، براى باز گرداندن آنها (و از سر گرفتن زندگى زناشويى) در اين مدت، (از ديگران) سزاوارترند، در صورتى كه (به راستى) خواهان اصلاح باشند. و براى زنان، همانند وظايفى كه بر دوش آنهاست، حقوق شايستهاى قرار داده شده، و مردان بر آنان برترى دارند، و خداوند توانا و حكيم است. نخست درباره عده مىفرمايد:" زنان مطلقه بايد به مدت سه بار پاك شدن انتظار بكشند
کتاب عهدقدیم
تثنیه باب بیست و چهار آیه چهار
شوهر اول كه او را رها كرده بود، نمیتواند دوباره او را به نكاح خود درآورد. بعد از آن كه ناپاك شده است، زیرا كه این به نظر خداوند مكروه است. پس بر زمینی كه یهُوَه، خدایت، تو را به ملكیت میدهد، گناه میاور.
دردین اسلام همسر زن مطلقه بر نکاح مجدد با او ارجحیت دارد بر مردان دیگر
اما......
در دین مسیحیت شوهر نمیتواند همسر مطلقه ی خود را دوباره به تکاح در اورد!
چگونه است که دستورات خدائی دانا و اگاه با تفاوتی فاحش بر بندگانش صادر میشود؟
اشنايي بيشتر با ابراهيم خليل الله و پایگذار اديان توحيديدرودبدون شك همه ما قبول داريم كه اديان توحيدي مانند اسلام و مسيحيت ريشه در دين يهود دارند و پيامبر اين دين ابراهيم است كه براي تعريف جايگاهش در اديان توحيدي همين بس كه معروف به خليل الله است و براي شناخت بهتر اين اديان بايد اول خود ابراهيم و خصوصيت هاي اخلاقي اش را شناخت تا بتوان درك كاملتري از نسبت به ادياني كه پایگذاري كرده است برسيم به همين منظور باهم نگاهي به ایاتی چند از تورات در مورد ابراهيم مياندازيم.
کتاب مقدس در سفر پیدایش باب ۱۲ آیات ۱۰ تا ۲۰
»10 و قحطي در آن زمين شد، و ابرام به مصر فرود آمد تا در آنجا بسر برد، زيرا كه قحط در زمين شدت مي كرد. 11 و واقع شد كه چون نزديك به ورود مصر شد، به زن خود ساراي گفت : »اينك مي دانم كه تو زن نيكومنظر هستي . 12 همانا چون اهل مصر تو را بينند، گويند: "اين زوجة اوست ." پس مرا بكشند و تو را زنده نگاه دارند. 13 پس بگو كه تو خواهر من هستي تا به خاطر تو براي من خيريت شود و جانم بسبب تو زنده ماند.« 14 و به مجرد ورود ابرام به مصر، اهل مصر آن زن را ديدند كه بسيار خوش منظر اسـت . 15 و امراي فرعـون او را ديدنـد، و او را در حضـور فرعون ستودند. پس وي را به خانة فرعـون در آوردنـد. 16 و بخاطـر وي با ابـرام احسان نمود، و او صاحب ميشها و گاوان و حماران و غلامان و كنيـزان و ماده الاغـان و شتـران شد. 17 وخداوند فرعـون و اهل خانة او را بسبب ساراي ، زوجة ابرام به بلاياي سخت مبتلا ساخت . 18 و فرعـون ابـرام را خوانـده ، گفت : »اين چيست كه به من كردي ؟ چرا مرا خبر ندادي كه او زوجة توست ؟ 19 چرا گفتي : او خواهر منست ، كه او را به زني گرفتم ؟ و الا´ن ، اينك زوجة تو. او را برداشته ، روانه شو!« 20 آنگاه فرعون در خصوص وي ، كسان خود را امر فرمود تا او را با زوجه اش و تمام مايملكش روانه نمودند.«
ميبينيم كه جناب ابراهيم همسرش را با ماده الاغ عوض كرده و جالبتر عدالت خدا است كه به جاي ابراهيم فرعون را مجازات كرده است...
مقایسه دو بند یکی از تورات و دیگری از قرآنلاویان باب ۱۲ «بنی‌اسرائیل را خطاب كرده، به ایشان بگو: هرگاه كسی از شما قربانی نزد خداوند بگذراند، پس قربانی خود را از بهایم یعنی از گاو یا از گوسفند بگذرانید. ۳ اگر قربانی او قربانی سوختنی از گاو باشد، آن را نر بی‌عیب بگذارند، و آن را نزد در خیمة اجتماع بیاورد تا به حضور خداوند مقبول شود. ۴ و دست خود را بر سر قربانی سوختنی بگذارد، و برایش مقبول خواهد شد تا بجهت او كفاره كند. ۵ پس گاو را به حضور خداوند ذبح نماید، و پسران هارون كَهَنه خون را نزدیك بیاورند، و خون را بر اطراف مذبح كه نزد در خیمة اجتماع است بپاشند.
سوره الأنفال ( ۱۲ )
فراز گردنها را بزنيد و همه سرانگشتانشان را قلم كنيد
همان گونه که می‌بینید در تورات گفته شده که حیوانی را بکشید و به توسط خون این حیوان گناه خود را پاک کنید
اما در قرآن گفته شده که انسان‌ها را بکشید تا به جنت الله بروید
آیا این دو متن میتواند منطقی و سخن آفریده گار باشد؟
چرا خون و خونریزی؟
چرا نویسنده این دو کتاب که به گفته دینداران خالق این جهان است به جای خون و خونریزی بنده‌هایش را به کار دیگری تشویق نکرده
به طور مثال چرا نگفته برای بخشش گناهانتان گلی بکارید یا لبی را بخندانید؟!
آیا نباید به نوشته‌های کتاب‌های دینیتان کمی بیاندیشید؟!
درودمقدمه:پیدایش خدا و ادیان بنا به بررسی منطقی تاریخ و نگاه به حال و پیشرفت جامعه امروزی، را میتوان نوعی کلک برای به دست گرفتن قدرت دانست زیرا که با نگاه به دانش و خواندن کتب دینی میتوان به این موضوع پی ببریم که دین و خدا آفریده شده توسط ذهن بشری بیش نیستبه طور نمونه در کتاب پیدایش باب یک
آفرینش
۱ در ابتدا، خدا آسمانها و زمین را آفرید. ۲ وزمین تهی و بایر بود و تاریكی بر روی لجه و روح خدا سطح آبها را فرو گرفت. ۳ و خدا گفت: «روشنایی بشود.» و روشنایی شد. ۴ و خدا روشنایی را دید كه نیكوست و خدا روشنایی را از تاریكی جدا ساخت. ۵ و خدا روشنایی را روز نامید و تاریكی را شب نامید. و شام بود و صبح بود، روزی اول. ۶ و خدا گفت: «فلكی باشد در میان آبها و آبها را از آبها جدا كند.» ۷ و خدا فلك را بساخت و آبهای زیر فلك را از آبهای بالای فلك جدا كرد. و چنین شد.
این داستان با نگاه به دانش امرزی بسیار کودکانه می‌باشد زیرا که هر فردی فقط تا سطح پیش دانشگاهی تحصیل کرده باشد میداند که اول کهکشان‌ها به وجود آمد و تا قبل از به وجود آمدن کهکشان‌ها هیچ زمین یا دیگر چیز‌هایی که در این کتاب نوشته شده وجود نداشته
یا نمونه‌ای دیگر در انجیل مسیحیان ( متی ) شماره ۱۴-۱۵ چنین گفته شده
خبر خوش این است: عیسی به جهان آمد تا گناهکاران را نجات بخشد و به تمامی کسانی که ایمان آوردند، حیات ابدی عطا کند. این است خلاصه پیام انجیل مسیح.
ولی در جایی دیگر در همین انجیل مسیحیان ( متی ) باب ۱۸ آیه ۷ تا ۹ چنین گفته شده
متی باب ۱۸
هشدار در مورد وسوسه
۷ وای بر این جهان به‌سبب لغزشها؛ زیرا که لابّد است از وقوع لغزشها، لیکن وای بر کسی که سبب لغزش باشد. ۸ پس اگر دستت یا پایت تو را بلغزاند، آن را قطع کرده، از خود دور انداز زیرا تو را بهتر است که لنگ یا شلّ داخل حیات شوی از آنکه با دو دست یا دو پا در نارِ جاودانی افکنده شوی. ۹ و اگر چشمت تو را لغزش دهد، آن راقلع کرده، از خود دور انداز زیرا تو را بهتر است با یک چشم وارد حیات شوی، از اینکه با دو چشم در آتش جهنّم افکنده شوی.
اینها نمونه‌ای از توهمات یهودیت و مسیحیت است و اما به کمی نزدیک تر یعنی بعد از این دو بنگریم به دین مبین اسلام میرسیم که آن هم سر تا پا اشکال است و به همراه خشونت‌های بی رحمانه
برای نمونه الله در این آیه‌ها خواسته درباره خلقت زمین سخن بگوید که باز هم همانند تورات کاملاً غلط گفته
سوره فصلت
بگو آيا اين شماييد كه واقعا به آن كسى كه زمين را در دو هنگام آفريد كفر مىورزيد و براى او همتايانى قرار مىدهيد اين است پروردگار جهانيان (۹)
قُلْ أَئِنَّكُمْ لَتَكْفُرُونَ بِالَّذِي خَلَقَ الْأَرْضَ فِي يَوْمَيْنِ وَتَجْعَلُونَ لَهُ أَندَادًا ذَلِكَ رَبُّ الْعَالَمِينَ ﴿۹﴾
و در [زمين] از فراز آن [لنگرآسا] كوهها نهاد و در آن خير فراوان پديد آورد و مواد خوراكى آن را در چهار روز اندازهگيرى كرد [كه] براى خواهندگاندرست [و متناسب با نيازهايشان] است (۱۰)
وَجَعَلَ فِيهَا رَوَاسِيَ مِن فَوْقِهَا وَبَارَكَ فِيهَا وَقَدَّرَ فِيهَا أَقْوَاتَهَا فِي أَرْبَعَةِ أَيَّامٍ سَوَاء لِّلسَّائِلِينَ ﴿۱۰﴾
سپس آهنگ [آفرينش] آسمان كرد و آن بخارى بود پس به آن و به زمين فرمود خواه يا ناخواه بياييد آن دو گفتند فرمانپذير آمديم (۱۱)
ثُمَّ اسْتَوَى إِلَى السَّمَاء وَهِيَ دُخَانٌ فَقَالَ لَهَا وَلِلْأَرْضِ اِئْتِيَا طَوْعًا أَوْ كَرْهًا قَالَتَا أَتَيْنَا طَائِعِينَ ﴿۱۱﴾
پس آنها را [به صورت] هفت آسمان در دو هنگام مقرر داشت و در هر آسمانى كار [مربوط به] آن را وحى فرمود و آسمان [اين] دنيا را به چراغها آذين كرديم و [آن را نيك] نگاه داشتيم اين است اندازهگيرى آن نيرومند دانا (۱۲)
فَقَضَاهُنَّ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ فِي يَوْمَيْنِ وَأَوْحَى فِي كُلِّ سَمَاء أَمْرَهَا وَزَيَّنَّا السَّمَاء الدُّنْيَا بِمَصَابِيحَ وَحِفْظًا ذَلِكَ تَقْدِيرُ الْعَزِيزِ الْعَلِيمِ ﴿۱۲﴾
مجموع این روزها میشود: 8روز=2روز+4روز+2روز
در انتها به طور کامل باید گفت که کلیه ادیان عبرانی یکی کپی برداری از قبلی خود است که هیچ کدام هم نتوانستن متوجه اشتباه نویسنده قبلی بشود و فقط نویسنده جدید مطالب را کپی کرده و قسمت‌هایی از کتاب را به میل و سلیقه خود ویرایش کرده است
