اسحاق پیامبر
ﭘﺲ از ﻣﺮگ اﺑﺮاهیم، ﭘﺴﺮش اﺳﺤـــﺎق ﺟﺎﻧﺸﻴﻦ او ﻣﯽ ﺷﻮد، و ﭼﻮن ﺑﺎر دﻳﮕﺮ ﮐﻨﻌﺎن دﭼﺎر ﻗﺤﻄﯽ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ در ﻧﻈــﺮ ﻣﯽ ﮔﻴﺮد ﻣﺎﻧﻨﺪ ﭘﺪرش ﺑﻪ ﻣﺼﺮ ﺑﺮود،
وﻟﯽ اﻳﻦ ﺑﺎر ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺎ ﻧﻈﺮ او ﻣﻮاﻓﻘﺖ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ:
«و ﺧﺪاوﻧﺪ ﻓﺮﻣﻮد اﮐﻨﻮن ﺗﻮ ﺑﻪ ﻣﺼﺮ ﻓﺮود ﻧﻴﺎ، ﺑﻠﮑﻪ در ﺟﺮار ﺳﺎﮐﻦ ﺷﻮ، و ﻣﻦ ﺗﻤﺎم اﻳﻦ زﻣﻴﻦ را ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﯽ دهم و ذرﻳﺖ ﺗﺮا ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﺘﺎرﮔﺎن ﺁﺳﻤﺎن ﮐﺜﻴﺮ ﻣﯽ ﮔﺮداﻧﻢ و ﺗﻤﺎم زﻣﻴﻦ را ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﯽ ﺑﺨﺸﻢ و از ذرﻳﺖ ﺗﻮ ﺟﻤﻴﻊ ﻣﻠﺖ های ﺟﻬﺎن را ﺑﺮﮐﺖ ﻣﯽ دهم زﻳﺮا ﮐﻪ اﺑﺮاهیم ﻗﻮل ﻣﺮا ﺷﻨﻴﺪ و اواﻣﺮ و اﺣﮑﺎم و ﻓﺮاﻳﺾ ﻣﺮا ﻧﮕﺎﻩ داﺷﺖ»
(ﺳﻔﺮ ﭘﻴﺪاﻳﺶ، ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و ﺷﺸﻢ، ۵-١).
در اﺷﺎرﻩ ﺑﺪﻳﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺗﻮرات وﻟﺘﺮ ﺗﺬﮐﺮ ﻣﯽ دهد ﮐﻪ اﺣﺘﻤﺎﻻ ﺧﺪاوﻧﺪ در ﻓﺮﺳﺘﺎدن اﻳﻦ وﺣﯽ ﻓﺮاﻣﻮش ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻏﻴﺮ از ﻣﻮﺿﻮع ﺧﺘﻨﻪ ﻓﺮزﻧﺪان ذﮐﻮر اﺳﺮاﺋﻴﻞ هیچگونه اﻣﺮ و ﺣﮑﻢ و ﻓﺮﺿﻴﻪ ای ﺑﻪ اﺑﺮاهیم اﺑﻼغ ﻧﮑﺮدﻩ ﺑﻮد.
ﺑﻪ دﺳﺘﻮر ﻳﻬﻮﻩ، اﺳﺤﺎق ﺑﻪ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺟﺮار ﻣﯽ رود، وﻟﯽ وی ﻧﻴﺰ در ﺁﻧﺠﺎ درﺳﺖ همانند ﺁﻧﭽﻪ ﭘﺪرش در ﻣﺼﺮ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد زن ﺧﻮد را ﺧﻮاهﺮش ﻣﻌﺮﻓﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ:
«ﭘﺲ اﺳﺤﺎق در ﺟﺮار اﻗﺎﻣﺖ ﻧﻤﻮد، و ﻣﺮدﻣﺎن ﺁﻧﺠﺎ درﺑﺎرﻩ زﻧﺶ Rebecca
(رﻓﻘﻪ) ﮐﻪ زﻧﯽ ﻧﻴﮑﻮ ﻣﻨﻈﺮ ﺑﻮد از او ﺟﻮﻳﺎ ﺷﺪﻧﺪ و او ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺧﻮاهر ﻣﻦ اﺳﺖ.
ﭘﺲ ﭼﻮن ﻣﺪﺗﯽ در ﺁﻧﺠﺎ ﺗﻮﻗﻒ ﻧﻤﻮد ﭼﻨﺎن اﺗﻔﺎق اﻓﺘﺎد ﮐﻪ اﺑﯽ ﻣﻠﮏ ﭘﺎدﺷﺎﻩ از درﻳﭽﻪ ﻧﻈﺎرﻩ ﮐﺮد و دﻳﺪ ﮐﻪ اﻳﻨﮏ اﺳﺤﺎق ﺑﺎ رﻓﻘﻪ ﻣﺰاح ﻣﯽ ﮐﻨﺪ.
ﭘﺲ اﺳﺤﺎق را ﻧﺰد ﺧﻮد ﺧﻮاﻧﺪ ﮔﻔﺖ هماﻧﺎ ﮐﻪ اﻳﻦ زوﺟﻪ ﺗﺴﺖ، و ﭼﺮا ﮔﻔﺘﯽ ﮐﻪ ﺧﻮاهر ﻣﻦ اﺳﺖ ﺗﺎ ﻳﮑﯽ از ﻗﻮم ﻣﻦ ﺑﺎ او همخوابه ﺷﻮد
و ﻣﺎ را ﺑﻪ ﮔﻨﺎﻩ ﺑﺰرﮔﯽ ﺁوردﻩ ﺑﺎﺷﯽ؟
(ﺳﻔﺮ ﭘﻴﺪاﻳﺶ، ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ وﺷﺸﻢ، ١٠-۶).
اﺳﺤﺎق دارای دو ﻓﺮزﻧﺪ اﺳﺖ ﺑﻨﺎم ﻋﻴﺴﻮ و ﻳﻌﻘﻮب، ﮐﻪ دوﻗﻠﻮ ﺑﺪﻧﻴﺎ ﺁﻣﺪﻩ اﻧﺪ، و ﭼﻮن ﻋﻴﺴﻮ زودﺗﺮ از ﻳﻌﻘﻮب ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺷﺪﻩ ﺣﻘﺎً ﺟﺎﻧﺸﻴﻨﯽ ﭘﺪر ﺑﺎ او اﺳﺖ،
وﻟﯽ در ﻋﻤﻞ ﻓﺮزﻧﺪ دﻳﮕﺮش ﻳﻌﻘﻮب، ﮐﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﻮرد ﻋﻼﻗﻪ ﻣﺎدر اﺳﺖ، ﺑﺎ ﺗﻮﻃﺌﻪ ای ﮐﻪ ﺑﻪ ﻃﺮاﺣﯽ ﻣﺎدرش ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻣﯽ دهد
اﻳﻦ ﺣﻖ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮی را از ﺑﺮادرش ﻏﺼﺐ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﺑﻌﺪا ﻳﻬﻮﻩ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﻋﻠﻢ ﺑﺪﻳﻦ ﻓﺮﻳﺒﮑﺎری ﺑﺮ ﺁن ﺻﺤﻪ ﻣﯽ ﮔﺬارد:
«... و ﭼﻮن اﺳﺤﻖ ﭘﻴﺮ ﺷﺪ و ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ از دﻳﺪن ﺗﺎر ﮔﺸﺘﻪ ﺑﻮد، ﭘﺴﺮ ﺑﺰرگ ﺧﻮد ﻋﻴﺴﻮ را ﻃﻠﺒﻴﺪﻩ ﺑﻪ وی ﮔﻔﺖ ﺗﺮﮐﺶ و ﮐﻤﺎن ﺧﻮﻳﺶ را ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻪ ﺻﺤﺮا ﺑﺮو و ﻧﺨﺠﻴﺮی ﺑﺮای ﻣﻦ ﺑﮕﻴﺮ ﺧﻮرﺷﯽ ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ دوﺳﺖ ﻣﯽ دارم ﺑﺮای ﻣﻦ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻧﺰد ﻣﻦ ﺣﺎﺿﺮ ﮐﻦ ﺗﺎ ﺑﺨﻮرم و ﺟﺎﻧﻢ ﻗﺒﻞ از ﻣﺮدﻧﻢ ﺗﺮا ﺑﺮﮐﺖ دهد
و ﭼﻮن اﺳﺤﻖ ﺑﻪ ﭘﺴﺮ ﺧﻮد ﻋﻴﺴﻮ ﺳﺨﻦ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ رﻓﻘﻪ ﮐﻪ زوﺟﻪ اﺳﺤﻖ ﺑﻮد ﺷﻨﻴﺪ و رﻓﺘﻪ ﭘﺴﺮ ﺧﻮد ﻳﻌﻘﻮب را ﺧﻮاﻧﺪﻩ ﮔﻔﺖ:
اﮐﻨﻮن ﮐﻪ ﻋﻴﺴﻮ ﺑﻪ ﺻﺤﺮا رﻓﺘﻪ ﺑﺴﻮی ﮔﻠﻪ ﺑﺸﺘﺎب و دوﺑﺰﻏﺎﻟﻪ ﺧﻮب از ﺑﺰها ﺑﺮای ﻣﻦ ﺑﻴﺎر ﺗﺎ از ﺁﻧﻬﺎ ﻏﺬاﺋﯽ ﺑﺮای ﭘﺪرت ﺑﻄﻮرﻳﮑﻪ دوﺳﺖ ﻣﯽ دارد ﺑﺴﺎزم و ﺁﻧﺮا ﻧﺰد ﭘﺪرت ﺑﺒﺮ ﺗﺎ ﺑﺨﻮرد و ﺗﺮا ﻗﺒﻞ از وﻓﺎﺗﺶ ﺑﺠﺎی ﻋﻴﺴﻮ ﺑﺮﮐﺖ دهد...
و رﻓﻘﻪ ﺟﺎﻣﻪ ﻓﺎﺧﺮ ﻋﻴﺴﻮ را ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻪ ﻳﻌﻘﻮب ﭘﻮﺷﺎﻧﻴﺪ،
و ﺧﻮرش و ﻧﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﭘﺨﺘﻪ ﺑﻮد ﺑﺪﺳﺖ ﭘﺴﺮ ﺧﻮد ﻳﻌﻘﻮب ﺳﭙﺮد.
ﭘﺲ ﻳﻌﻘﻮب ﻧﺰد ﭘﺪرﺧﻮد ﺁﻣﺪﻩ ﮔﻔﺖ ای ﭘﺪر، ﻣﻦ ﻧﺨﺴﺖ زادﻩ ﺗﻮ ﻋﻴﺴﻮ هﺴﺘﻢ و ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻤﻦ ﻓﺮﻣﻮدی ﮐﺮدم.
اﻻن ﺑﺮﺧﻴﺰ و ﺑﻨﺸﻴﻦ و از ﺷﮑﺎر ﻣﻦ ﺑﺨﻮر...
ﭘﺲ ﺷﺮاب ﺑﺮاﻳﺶ ﺁورد واﺳﺤﻖ ﺁن ﻃﻌﺎم و ﺷﺮاب را ﺑﺨﻮرد و ﺑﺮﮐﺖ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮی ﺧﻮد را ﺑﻪ او داد.
و ﭼﻮن از ﺑﺮﮐﺖ دادن ﺑﻪ ﺑﻌﻘﻮب ﻓﺎرغ ﺷﺪ، ﺑﻤﺠﺮد ﺑﻴﺮون رﻓﺘﻦ ﻳﻌﻘﻮب از ﺣﻀﻮر ﭘﺪر، ﺑﺮادرش ﻋﻴﺴﻮ از ﺷﮑﺎر ﺑﺎز ﺁﻣﺪ و او ﻧﻴﺰﺧﻮرﺷﯽ ﺳﺎﺧﺖ و ﻧﺰد ﭘﺪر ﺧﻮد
ﺁوردﻩ ﺑﺪو ﮔﻔﺖ ﭘﺪر ﻣﻦ ﺑﺮﺧﻴﺰ و از ﺷﮑﺎر ﭘﺴﺮ ﺧﻮد ﺑﺨﻮر ﺗﺎ ﺟﺎﻧﺖ ﻣﺮا ﺑﺮﮐﺖ دهد.
ﭘﺪرش اﺳﺤﺎق ﺑﻪ وی ﮔﻔﺖ ﺗﻮﮐﻴﺴﺘﯽ؟
ﮔﻔﺖ ﻣﻦ ﭘﺴﺮ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺗﻮ ﻋﻴﺴﻮ هستم.
ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻟﺮزﻩ ﺑﺮ اﺳﺤﺎق اﻓﺘﺎد و ﮔﻔﺖ ﭘﺲ ﺁن ﮐﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻧﺨﺠﻴﺮی ﺻﻴﺪ ﮐﺮدﻩ ﺑﺮاﻳﻢ ﺁورد و ﻗﺒﻞ از ﺁﻣﺪن ﺗﻮ او را ﺑﺮﮐﺖ دادم؟
ﻋﻴﺴﻮ ﻧﻌﺮﻩ ﻋﻈﻴﻢ و ﺗﻠﺦ ﺑﺮﺁوردﻩ ﺑﻪ ﭘﺪر ﺧﻮد ﮔﻔﺖ ای ﭘﺪرم ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﻴﺰ ﺑﺮﮐﺖ ﺑﺪﻩ.
ﮔﻔﺖ ﺑﺮادرت ﺑﻪ ﺣﻴﻠﻪ ﺁﻣﺪ و ﺑﺮﮐﺖ ﺗﺮا ﮔﺮﻓﺖ و او را ﺑﺮ ﺗﻮ ﺳﺮور ﺳﺎﺧﺘﻢ وهمه ﺑﺮادراﻧﺶ را ﻧﻴﺰ ﻏﻼﻣﺎن او ﮔﺮداﻧﻴﺪم و ﻏﻠﻪ و ﺷﻴﺮﻩ را رزق او دادم.
ﺑﻪ ﻧﺎﭼﺎر ﺗﻮ ﻧﻴﺰ ﺑﺮادر ﺧﻮد را ﺑﻨﺪﮔﯽ ﺧﻮاهﯽ ﮐﺮد»
(ﺳﻔﺮ ﭘﻴﺪاﻳﺶ، ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و هفتم، ۴٠-١).
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر